চাৰ্ব্বাক [ २४७ ] চাৰ্ব্বাক । zo- - উদ্যোগী। যদিও চাৰ্ব্বাকের সহিত র্তাহীদের অনেক মতtख्न भांtइ, किड़ मूल कथा ७* । डॉग्नरङन्न जकण अनंमकाङ्गहे गङ्गtणांक यौकाँग्न कब्रिग्न क्षिप्रttइन, किड़ फ़ॉक्ताक "ब्रtणाक मॉप्मन नl, ७रेजश्र झांकी कम*ॉनद्र भ*ञ्च नाभ ८णा कtब्र७ । [ cगाँदtब्र७ cन ५ । ] कांक्{fक म*{tनग्न भtङ - श्रथहे हेश्र्णौदtनग्न थ५ॉन जका, দুঃখ আছে বলিয়া যে মুখ ভোগ করিতে চাহে না, সেত *९द९ भूर्भ। भाइ ऊँीय अग्नि कँगै भाइ दनिब्र कि नाइ भा९ङ्ग इन्जिरु ? १ा:श्रृङ्ग ठूछे। बाझिाङ श्हेप्न वनिम्न कि ভাত খাইব না ? পশুগণ শম্ভ নষ্ট করিবে ভাবিয়া কি কেহ ५ॉछ बैौज व"न कतिtद न ? छिकूद मानिब्रा चिब्रड कब्रिtत বলিয়া কি অন্নপক পরিত্যাগ করিতে হইবে ? চtধtকের মতে ইহকালের স্থখই সুখ, পরকাল অসম্ভৰ । যেমন মুরার উপযোগী দ্রব্যগুলি মর্থাৎ গুড়, তণ্ডুল প্রভৃতি मानक नtश्, कि रु भै नक ग म वj चाब्र श्ब्र! धखउ श्हे८ण তাহাতে যেমন মাদকতাশক্তি জন্মে, সেইরূপ পৃথিবী, জল, ८ठक ७ बाबू हे काब्रिडूठ अटsठन रहेtगs, डांशद्रा भिगिउ হইয়া দেন্থরূপে পরিণত হইলে তাহাতে চৈতন্যের উৎপত্তি হয় (t) । আমি স্থল, আমি কৃশ, মামি গেীর, আমি খামবর্ণ ইত্যাদি লৌকিক ব্যবহারেও আত্মাই স্কুল, কৃশ ইত্যাদিরূপে भtन इन । इशएानि ५ ई नष्ठन ८छोडिक cनरुहे छूटे श्रेष्ठ থাকে, অতএব বিলক্ষণ গ্ৰতিপন্ন হইতেছে যে এই ভৌতিক ८लश्हे भग्नl, a झाफ़ा श्राद्र श्राद्म नाहे । छेड फ़ाग्निट्ररुद्र भङांद हहेtगट्टे अभि भर्थीं९ &5उएमT७ दिमांनं रुग्न, ऊर्थन তাহার অবস্থিতি অসম্ভব। এই চেতনাবিশিষ্ট দেহ ভক্ষ্মীভূত श्हेtण माँग्न ठाँझाँग्न शूनब्रां★भन इग्न न! (७) । ( *) “श्थtभव भूप्रदtर्षः । न काष्ठ इ:५नडिझड* शृङषार्थस्tभर नाएँौङि भरुश९ अद*मैौइङइ अt«श भू:भाना *ब्रिशt११ श्थभtजtगाष tडाख्यjश९ । एwाथ भ९गा|६ ग५कान नक कान् म९नrाषूणाभtस गाँ याँ१भरमब्र१ छाँदन प्राग्न मिशठtठ । यथ॥ १॥ १iछाशैौं गभगाणा१ि ५!छtन|इब्रडि म पारगाrण इ९ ठावन्नामात्र निषétङ । उषण,५च्द्राद्राष्ट्रकूणtवननी ः श्५ ठाख्.ुध्छिन्.पनि कमि ছকুদৃষ্টং সুখং ত্যজেং ওহি স গণ্ডশ্যৰে ভৰেং।" (जस्तो गर्नमशःअtश्। झाक्षीक पर्बन !) (४) "अब sझांबि छूछानि फूनिवार्यामलानिजाः । 5डू6ी: धनू झूठछारैकए छमू*बाइtड । ন্ধি ভিাঃ সমেন্তেভো বোভো। মাশক্তিৰং। ८डडू विनtडेबू नरद्र थब्रश् विनश्रठि ॥” “चह इणः कृष्णाषोलि मामाछाक्कि१उ: । tनह: tझेणाiभिावाभtछ न Aवाझt न हf*ब्र ॥ भ५ cषाशशभिकूयि: गज:वtशै*sाद्रिको * गकण भttज्ञहे झेश्वtग्नह अखिए थडिभनिएमब्र अमा अश्मामहे अरुणचम । किरू भग्नभ माणिक कॉर्सींक ७क कारणरे भन्नुमान श्रक्षाश् कब्रिाप्झ्न । उँाशोन्न भएउ अश्यान वासिंछान गांtभन्न ।। 5चू rछुङि हेक्षिरग्रब्र नश्डि ८कन भनाrर्षद्र गब्रिकर्ष इहेtण ऊरब डांशद्र दांश् अङ]नःि श्, ५झ१ अङाय रंभान कttण गचः श्रेग७ डि ও ভবিষ্যৎ সম্বন্ধে এক কালেই অসন্তৰ । दरुि भूमब्र फ़िजगजौ, ८कवण ७५न नश्, फूल ७ खविवा९ कांएगग्न नश्शाभैौ । यशन श्रीभग्न छग्रि नt३, ऊथम ७ बश्ि धूमत्र गरुध्द्र श्णि, बश्वन श्रामाtनज्ञ श्रृङ्गा श्हेप्रु, उथन ७ अग्नि भूक्ष्मग्न नप्न थाकिएद । ७३ बााषुिख्ञान बिकाण. ব্যাপক ; এরূপ জ্ঞান মানস প্রত্যক্ষ দ্বারাই হইতে পারে। किक उॉरुte aांमॉभा मtर । प्रथ फू:थ aङ्गडि अष्ट्रङtवग्न छना मन पश्ििब्रिग्र गो८°क्र । श्रृङब्र१ि गोक्ष ७थ७ोक्र छान्न। ব্যাপ্তিজ্ঞান হুইবার যে আপত্তি, মানস প্রত্যক্ষ দ্বার ব্যাপ্তিखांम श्ईयांद्र७ cगहे श्रt*ख् ि। शनि बग श्रन्नभांम शाब्र ব্যাপ্তিজ্ঞান হইতে পারে, তাছা হইলেও ইভয়েতরাশ্রয় মোৰ घtप्ले । कtब्र१ cष वाठिं नहेब्र! अश्मtन निक कब्रिएउ छाँ७, সেই ব্যাপ্তিই অকুমান সাপেক্ষ । कांभान मcङ भक श्रशमाप्नब्र अडळू७ । अश्मान दांब्राहे अभिब्र! ८कांन भक दिtदफ़नां कब्रिश्न षांकि । मtन কর, কে হু কলস আনিতে বলিল। যাহাকে বলা হইল, সে বস্তুবিশেষ আনিয়া উপস্থিত করিল ; আমরাও ঠিক করিয়া লইলাম, ঐ বস্তুই কলসী । এইরূপ বৃদ্ধ ব্যবহার পৃষ্টে শকার্থের অনুমান হয়, সুতরাং অমুমীনকে ল্যাপ্তিজ্ঞানের উপায় বলিলে যে দোষ, শঙ্ককে অনুমানের কারণ বলিলেও সেই দোষ ঘটে (৭) । স্বার্থাঙ্কুমানে শব্দপ্রয়োগ নাই, সুতরাং কিরূপে শবকে ব্যাপ্তিজ্ঞানের উপায় বলিৰে ? ধুম যেমন অগ্নি ব্যতীত অন্য কোন পদার্থ সাপেক্ষ নহে, এরূপ স্থলে ধূমে যেমন অমানিরপেক্ষতার छांन गड़ब, ८उभन कृङडविवाश्छद्र पूज़रमभदउँौं ऊनि नक्न স্থলে সম্ভৰ নছে, স্বতরাং সৰ্ব্বত্র উপাধিশুষ্ঠত নির্ণরাজৰে ব্যাপ্তিজ্ঞান হইতে পারে না (৮) । イ「3 ・ 。 . . . . : ; های ع Tr>\ ! * , * . . . . . (१) “कां*ांप्र-भठांनूनांtब्रनाशूभtन 4ಕ** ༡.སྐ་རྨ་ཙཱ(“རྩྭ་ ༢t DDDDDDBBBBBBBBBBBB gBBBBBBBBDDDDDtS (৮) “গুপাৰভাৰেংপি বেগম; উপাণীনাং এণ্ঠ্যক্ষধিত্বমসৰtषम धड़ाकां★tभकाँ९भा tठjकtछ्शनिं অপ্রত্যক্ষাণামতাদিীরঙ্গ*\\ फब्र जपूनानांमtभक्रांप्रांमल दूषणमछिवृtड "
