পাতা:কবিকঙ্কণ-চণ্ডী (প্রথম ভাগ) - চারুচন্দ্র বন্দ্যোপাধ্যায়.pdf/৪০৫

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

ফুল্লারার সহিত চণ্ডীর কথোপকথন 40S6 দ্রষ্টব্য-ভাবতেব প্ৰাচীন বিচাবিপদ্ধতি (পবাসী শ্রাবণ ১৩৩০ সাল, ৪৫৩ পৃষ্ঠা) । SSN) ਲੇ উপশাত-স” উপোষিত = উপবাসী, আভুক্ত, অনাহাৰী। বৌদ্ধগণ উপষোথ ব্ৰত কবেন। ফুলবাব। কথা-ফুল্লীবাব উপদেশ নিছক নিঃস্বাৰ্থ নয। সে শাস্ব-প্রমাণে নিজে বা উক্তি বলবত্তব কবিয়া এই বলিতে চায় সে সন্তানে সতীনে ঝগড বাড়ীতে থাকিয়া কবিলেই চলিত, আমাব মাথা খাইতে ঘাব ছাডিয়া আমাৰ বাবে আসিযাছ কেন, আমাব স্বামীটিতে ভাগ বসাইলাব জন্য ? ফুল্লব ও চণ্ডীব কথোপকথনে ব অনুরূপ বর্ণনা কবিকঙ্কণেব পূৰ্ব্বশ ক্ৰী কবি দ্বিজ হবিবাম ও মাধবাচার্য্যেৰ চণ্ডীতে আছে। —লঙ্গসাহিত্যপবিচযা ৩১০ পৃষ্ঠা দ্রষ্টব্য। ODu SDS KB BBDDBgSgggBB BB BB BBSDD SJJ K Dtgg 0BB SDDD S DBK BBBS নাথেব জন্য চাহিতেছেন র্যাব তাঁ। জ্ঞাঘ কবিকে এষ্ট চণ্ডীমঙ্গল লিখিতে হইতেছে । অতিৰিক্ত পাঠ –১৯৪–১৯৮ পৃষ্ঠা উভয় পাণি-গুই তাত এক এ কবিয়া। f- (2, 1 2: 0EJJD 00T KK KB0ED DSSJJ0LDS তেঞি – সি তেন (হে ধর্থে) > প্রা ৩োত । কেউ কেউ বলেন —স তঙ্কি > আঁহি > তেঁই, তেঞি । প্ৰঃ সকলেব পাতি, ঠেহ পাতি মোব বাম । ভাবতচন্দ্ৰ । থিব-স স্থিব । প্ৰঃ পদ্মত স্ত দি আ পাব ভূ বোলে থি, বা থিৱ ।-শুন্য পুবাণ । সহজে থিবী কবী বা কণী সন্ধে।--বৌদ্ধগান ও দোহা । হিয়াব পােবশ লাগি হিযা মোব কন্দে। পবাণ পিৰীতি লাগি থিব নাতি বান্ধে। —পদবত্নাবলী । কাহেব বিবহে মোব প্রাণ শিব নতে।--শ্ৰীকৃষ্ণকীৰ্ত্তন। মানব্য-অণীমণ্ডব্যেব উপাখ্যান বহু স্থানে আছে । মহাভাবিত আদি পৰ্ব্ব ১০, ৭-১০৮ अक्षाग्र ; श्रद्माख्त्र •8> , श्नः (११।५।७ >१», न१९९७ •७७-७१, ਏਭ | খুজিবারে—স” খাজ ধাতু বিলোড়নে। অ্যা খোজ-অন্বেষণ । প্ৰঃ নানা গিবি চাহিনু খুঁজিনু বহু দেশ।-কৃত্তিবাস, কিষ্কিন্ধ্যাকাণ্ড ।