कथासुरैहे निजावखावणना । ११e. प्रवतीर्यय च स तेन समयेन चितितल-विप्रकीर्णान् (१) स द्रस्य तान् शुकशिशूननेक-खता पाश स यतानावध्य (२) पण पुटेऽतित्वरित-गमन सेनापतिगतेन व वत्मना तामेव (३) दिशमन्वगच्छत् (ज) । मान्तु लव्ध जीविताश प्रत्यग्र-पिळमरण-शोक-शुष्क-हृदयम् अतिदूरापाता दायासित शरोर (४) सन्त्रास-जात वेपथु (५) सर्वाङ्गीषतापिनौ बलवती पिपासा परवशमकरोत् (झ) । अनया च कालया सुदूरमतिक्रान्त ( ) स पापक्कदिति परिकलय्य किञ्चिदुत्रमित कन्धरो भयचकितया दृशा दिशोऽवलोक्य (७) ढणेऽपि चलति पुन प्रतिनिवत्त इति तमेव पदे पदं पापकारिणमुतप्र'चत्रमाणेो निष्क्रम्य तस्रात्तमालतरु मूलात् (८) सलिल सर्मीपमुपसत्त [2] प्रयत्नमकरवम् [ञ] । .ھی ہم جیحہ۔مبہم محمیہ"حمح۔ (ज) अवेति । स जौण शवर । चितितले विप्रकौर्णान् इतस्तती विचिप्तान् तान् ग्रकशिशून् सद्रत्य एक खानस्यौक्कन्ध अनेक ख तापाशं सयतान् बज्रान् छात्र्वति शुष । पण पुटे श्रावध्य थापूर्य । (भी) मानिति । लव्धा जीविताशा येन त तस्य व्याधखापसरणादिति भाव । प्रत्ययी नूतनो य पिढमरण शेकखन शुष्क व्रदय यस्य तम्। अतिदूरपातात् अत्युच्चदैशत पतनात् आयासितश्ररीर सञ्चातायासकदैरु झान्तकायम् तथा सन्त्रासैन अतिभयेन जाती वेपथ कन्यी यस्त्र तम् । सर्वाङ्गोपतापिनौ सव देहावसादकारिपौत्यथ । परवशम् आयतम् । (अ) अनवॆति । कालकस्मृया समथाशेन ! स पापक्कत जोण शृण्वर ! परिवीलय्य विविचध । किञ्चि दुव्रमिता दिग दश नाथ मंौषदुतीलिता कन्धरा ग्रौवा येन स । दृशा चन्नुषा दिशोऽवलोक्य स वा भपरी वा ताट्टण चागच्छुतिं न वति लिखपणधि मिहि भाव । चलतेि कश्यमाने सति पुन प्रतिलेिद्वति तादृश्यद्गिखिीक्षलाद्विश्वति ہیہیxمہ۔ حمتخہ বিবরে আমি প্রবেশ করিয়াছিলাম তাহতে সুৰ্য্যের কির। প্রবে। করিত না এবং অন্তের প্রবেশ করা দু সাধ্য ছিল। (জ) সেই বৃদ্ধ ব্যাধ শান্মণীবৃক্ষ হইতে অবতরণ করিয৷ সেই সময়েই ভূতলে ইতস্তত বিক্ষিপ্ত সেই শুক বিকদিগকে একত্র কবিয়া বহুতর লতাপা ে বন্ধনপূর্বক এক পত্রপুটকে পূর্ণ করি, যে পথে সেনাপতি গমন করিয়াছিল সেই পথেই সেই দিকে অতিক্রত গতিতে চলিয়া গেল । (ঝ) তখন আমাব জীবনেব আশা হইল , কিন্তু পিতব মৃত্যুতে নুতন শোকে হৃদয় শুকাইয়া গেল অতিদূর হইতে পতিত হওয়ায় শরীব ক্লান্ত হইয়া পড়িয়াছিল অত্যন্ত ভয়বশত কঁাপিতে ছিলাম, তখন আবার অত্যন্ত পিপাসা উপস্থিত হইয়া সবল অঙ্গ অবসন্ন করি। আমাকে অধীন কবিয়া ফেলিল । (ঞ) এই সময়টুকুর মধ্যেই সেই পাপায়া ব্যাধ অ\্যন্ত দুর গিয়াছে—ইহা বিবেচনা (१) विकीर्णान् । (२) थाविध्य । (३) वत्झ ना दिग्रमगच्छत् । (४) पातायासितशरीर । (५) सन्त्रास जाता सर्वार्डीप । (६) आक्रान्त । (७) विलीकय । (८) तमालतरुतखमूलात्। (९) सत्तै ।
