পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/৩৯২

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

कथायां चन्द्रापीडदिग्विजयप्रख्यानम । RelN, द्वितीय ध्रुव युवराजस्वरितपदसञ्चारिणखा करिणखा बैशम्यायन समीपमाजगाम (१) (प) । भ्रागत्य च रजनिकर इव (२) रवेरासन्नवर्त्ती बभूव (फ) । अनन्तरमितच्चतञ्च ‘निर्गतो युवराज' इति समाकणख प्रधावता बलानां भरेण चलित कुलशेल कीलित-जलधि जल-तरङ्ग गतैव तत्चणमाचकम्ये मेदिनी (ब) । सग्मुखागत्तैरन्थेँखान्धीख प्रणमद्धिभूमिपाल्ने , अ शलता जाल जटिल चुलिकाना मणिमुकुटानामालीकेनोझिषितबहुलरोचिषाञ्च पत्रभङ्गिनौना (३) केयरमण्ड़लोना प्रभासन्तानेन क्वचिद्दिकीर्थमाण चाष पच चीदा इव, क्वचिदुत्पतित-शिखि कुल चलच्चन्द्रक शत-शारा इव, कचिदकाल जलधर-तडित्तरला इव, क्षचित् सकख्यतरु (प) उच्चलितस्र्यति । किच्च उच्चलितस्य प्रह्यितस्य भस्य चन्द्रापौड़स्य सौपमाञ्जगामेति सक्वन्ध । उप पादित व जयिकहीमादिना ऋत्विग भि सम्पादित प्रख्यानमङ्गख यस्य स दुकूलवासा परिहितसूझवस्त्र सितकुसुनै रङ्गरागी गात्रशाभा यस्य स । धृत केनचिदृभृत्य न मस्तकोपरि ग्टईौत धवलातपत्र यस्य स व मन्पायन दितौयी युवराज इव ताद्वशाड़स्बरशाजित्वास्थिति भाव । करिण्या त रोइणनेत्यथ । अत्र द्रब्यीत्प्रे चालङ्कार । (फ) प्रागत्यति । भागत्य च व शम्पायन रवे सूर्यस्य रजनिकरषन्द्र इव श्रासव्रवर्ती चन्द्रापौडख पाश्ववताँ वभूव । श्रृज्ञपचप्रथमभागै दिवसावसाने नभसि चन्द्रो रवैरासत्रवर्ती मवतौति द्रष्टब्यम् । भत्रीपमालद्धार ! तथा रजनिकरो रवरावन्नवतीं भवति वशम्पायनम्तु बभूवति काखभद्ाह्लग्नप्रक्मितादीष स च रजनिकरी यथा भक्षतेि तथा। बभूवैति पाठन समाधेय । (थ) अनेति । ड्रतर्थतश्व इतस्तत इत्यथ युवरात्रो निर्गत दृति वाक्य समाकण्ठ्ठा प्रधावत तत्पश्वादिति प्रेष बलाना सन्थाना भर्रण मेदिनी पृथिवौं चलित पचव तथा गमनशील कुलपव त प्रागुप्त महेन्द्राटिभि केखिती विड़ी यो जलधिस्तस्य जलतरङ्गगतेव संतौ तत्वणमाचकम्प । अत्र क्रियीनि बालङ्कार । चलितगश घटासाग्यद्योतनाथ चलितकुखशैलर्कौलितेति विशेषणम् । (भ) सग्मुखे त । परसार सञ्च खग’ भन्र्यक्ष भन्य ष भिन्नभिन्ने प्रणमभूिमिपाल हे तृप्ति । थ शुणताग किरणध गौना जालेन जटिला विषमा च लिकाश ड्रा प्रान्तर्दशा यैषा षां मणिमुकुटानामालोकेन तथा उग्भि (প) বৈ স্পায়ন তীিয় যুবরাজেব দ্যায় একটা দ্রুতগামিনী হস্তিনীতে আরোহণ করিয়া নিজৰাট হইতে প্রস্থিত চন্দ্রাপীডের নিকটে আগমন করিলেন , পুবোহিতগণ র্তাহাব যাত্রাকণ7ন মঙ্গলকাৰ্য্য সম্পাদন করিয়াছিলেন তাহাব পরিধানে স্বল্প বস্ত্র ছিল শ্বেতবর্ণ পুষ্পে শরীবেব শোভা করা হইয়াছিল এবং কোন সত্য মস্তকের উপরে শ্বেতবর্ণ ছত্র ধারণ করিয়াছিল, বিশাল সৈন্তশ্রেণী এব সামন্তরাজগণ তাহাবও পশ্চাৎ পশ্চাৎ অসিতেছিলেন। (ফ) চন্দ্র যেমন সু ৰ্য্যর পাশ্ববৰ্ত্ত হন সেইরূপ বৈ স্পায়ন আসিয়া চন্দ্রাপীডেব পার্শ্ববৰ্ত্তী হইলেন । (ব) তদনন্তর যুবরাজ বাট হইতে নির্গত হইয়াছেন ইতস্তত এই কথা শুনিয়া সৈন্তগণ র্তাহার প চাৎ প চাৎ ধাবিত হইতে লাগিল , তাহদের পদভবে পৃথিবী গমনশীল কুলপৰ্ব্বতগণদ্বাবা গ্রথিত-সমুদ্র জল স্থিত হইয়াই যেন কঁাপিতে লাগিল। (ভ) সামন্তরাজগণ পবম্পর পরস্পরর সম্মুখ উপস্থিত হইয়া নমস্কার করিতে লাগি লন, তখন তাহদের মণিময় (१) समाजगाम । (२) अभिकर इव । (३) पत्रभङ्गौनां ।