याथायाँ जखाम्ब षषम् । 8 R&. धर्वा कैश्विदासाद्मर्त, य सुवण पुरगामिन पन्थानमुपदेचयति (च) । झुत हि मया बडुण कथ्यमानम्, 'उत्तरेण सुवण पुर सीमान्तलेखा पृथिव्या सवजनपदानाम्, तत परतो निमजुिषमरखम्, तचातिक्रस्य कैलासगिरि’रिति । प्रयच केशाश्च (क) । तदिदानी प्रतिनिष्ठक्यकाकिना खयमुत्प्रेच्द्योत्प्रे च्द्य दक्षिणामाशा केवल मङ्गीष्जत्य गन्तव्यम् (ख)। भ्रात्मक्ताना हि दोषाणां नियतमनुभवितव्य फलमात्मनव इत्यवधार्यये वामकरतल-वलित (१) रश्मिपाशस्तुरङ्गम व्यावर्तयामास (ग) । व्यावत्ति'ततुरङ्गमञ्च (२) पुनखितितवान -अयमुङ्गासित प्रभा-भाखरी भगवान् भानुरधुना दिवसषियो रणनामगिरिव नभस्तलमध्यम् (३) अखइरीति (घ) । परित्रान्तच्चायमिन्द्रायुध , तदेन तावदाग्टहीत कतिपय दूर्वाप्रबाल कवल कस्मि श्वित् सरसि शिाखाप्रस्रवणे वा स्ररिट्श्भसि वा स्नातपेीतोट्कमपनीतश्वम (क) ननु कथ मष्य धर्मा नासादत इत्याइ श्रुतमिति । हिँ यस्त्रात् । कथ्यमान इञ्च रिति शैष । सुवर पुरम् उत्तरेण सुवण पुरस्यादूरे उत्तरखां दिशि । उतरणति भदूरे एनोऽपञ्चम्या इत्यनप्रत्यय तद्योगे सुवष पुरमिति दिीय नेज ति हितौथा । पृथिव्या सं० जनप्रदाना सुँौमान्तलरल्ला अबधिषिरैरल्ला । १खास'गरिवत्तत *ति झेष । इति कथ्यमानमित्धश्य । `धयश्ड् सन्निधौ हृश्यमान स क्षजिीखं । सुतरामश्च मालुषप्राप्तयाश्व १ातौति भाव । (ख) तदिति । तनखात् । खयमुत्थोच्योत्प्रच्य चात्मनव सम्भाव्य सभाव्य दचिणामाशा दिशम् भङ्गौक्वत्य गग्तब्धत्वं न खौछ्ात्य धषलक्ष्व त्यथ कॆवज गन्तव्यम् । तथा च य'द खणनं प्राप्यत इति भाव । (ग) धातुत । नियत निश्चितम् । इत्यवधार्य मनसा निधित्य । वामकरतलैन वलित आक्कष्य ध्रुत रझिपाण प्रयहरञ्ज यो न स । तुरङ्गममिन्द्रायुधम् । (च) व्यावत्ति तेति । उहासितप्रभाभि सन्दोप्तद्म तिभि भाखरी विशेषेण दौभिमान् मानु सूक्कै दिवसथियी रग्रनामथिरिव काखौदामरवनिव नभखलख थाकाशस्य मध्यमलङ्करीति मध्याक्क प्रष्ठत्त इत्यथ । अत्र जात्युत् प्रचालद्धार । বিচরণ করিয়া f শেষ যত্ব করিলেও এমন কোন ম মুষ পাইব না যে সুবর্ণপুরগামী পথ বলিয়া দিব। কারণ আমি প্রাচীনদিগকে বহুতর মালিতে শুনিয়াছি যে “সুবর্ণপুরের উত্তরে পৃথিবীর সমস্ত দেশের শেষসীমাব রেখা রহিয়াছে তাহার পর মৎস্যহীন অরণ্য এর তাহ অতিক্রম করিয়! কৈলাসপৰ্ব্বত অবস্থান করিতেছে , এই সেই কৈলাসপৰ্ব্বত দেখা যাইতেছে, (থ) সুতরা এখন একাকীই এখান হইতে ফিরিয়া আপন আপনিই বিবেচনা করিয়া করিয়া দক্ষিণদিক্ অবলম্বনপূর্বক কেবলই গমন করিতে হইবে। (গ) নিজকৃত দোধের ফল নিশ্চয় নিজেরই ভোগ করিতে হয় এইরূপ মনে মrন স্থির করিয়া বামহস্তদ্বারা লা গাম টানিয়া ধরিখ ঘোড়াটা ফিরাইলেন। (ঘ) ঘোড়াট। ফিরাইয়া আবার চিন্তা করিতে লাগিলেন— প্রখর কিরণসমূহে অত্যন্ত দীপ্তিমান এই স্বৰ্ধদেব এখন দিন শ্মীর কাঙ্কদামস্থিত মণির স্থায় আকাশের মধ্যস্থান (१) चखित । (२) तुरब्रष तुरगष । (३) कचित् नभतखेति नाति ।
