4शश्रायाँ महाशखताविखाप । ५६३ उज़,तमूच्क्वान्धकारा च पातालतलमिवावतीर्णा तदा क्काइमगमम्, किमकरवम्, कि व्यलयम ऋति सवमेव नाञ्चासिषम् (ध) । असवश्व मे तस्विान् चाऐ किमति कठिनतया अस्ध मूढह्रदयस्य, किमनेकदु खसहस्रसहिष्णुतया इतशरोरकरय, कि विहिततया दोघशाकस्य कि भाजनतया जन्मान्तरोपातस्य दुष्क,तस्य, कि दु खदाननिपुणतया दग्धद वस्य, किमेकान्तवामतया दुरात्मनो मन्मथइतकस्य, केन हैतुना नीदुगच्छन्ति स्म तदपि न ज्ञातवती (न) । केवलमतिचिराझब्धचेतना दु खभागिनी वज्ञाविव पतितमसङ्घगोवादद्यमानमात्मानमवनौ विचेष्टमानमपश्झम् (प) । श्रश्रद्दधाना च (१) असम्भावनीय तत्तस्य मरणमात्मनश्च जीवितम्।, उत्थाय “हा ह्रा (२) किमिदमुपनतम्” ड्रति सुज्ञात्तनादा 'हा अम्व । क्ला तात । (ध) उच्न तेति । किच्च उक्क त उत्पन्त्री मूर्छान्धकारी माइव धुष्य यस्या साइम् पातालख तलमवतौण व सतौ । यत्र क्रियीत्प्रै चालड़ार । (न) नन्वौटुई शोकवगे कथ ते प्राणा न गता इत्याह प्रसव इति । किञ्च में मम थसव प्राणा तसिान् क्षणे भस्य मृढह्रदयरय थतिकठिनतया कि नीद्वगच्छत्ति रुझ त्य सव व्रान्वय । इतशरीरकसीति कुत्सायाँ कप्रत्यय । विहिततया दवेन निद्दि टतया । जन्मान्तरोपातस्य पूव जन्प्राजि तस्य दुष्क तस्य पापस्य । एषां मध्य केन हैतुनेत्यथ । भत्र वितर्काखयभाव करुण रसखाङ्गमिति प्रीयी नामालढार । आकाशवाण्ष्ठानन्तरमेवालडारिक करुणविप्रत्जन्भस्याङ्गीकारादत्र करुण एव रस । (प) केवलमिति । दु खभागिन्थहम् थतिचिराइड्रक्षणात् पर लब्धचेतना सतौ षवश्यज्ञैनि दृश्यमानम् भतएव वज्ञौ पतितमिक् सन्तम् भवनौ भूतलै विचेष्टमान जीकवगैन स्प्रन्दनानम् आत्मान केवलमपश्यम् । यत्र क्रियीत्प्रंचालडार । (फ़्) षश्रष्टुंधानॆति । क्षिश्च अश्वम्भाषनौय कारषाभावात् विभाव यतमप्यशक्यम् तस्य कुमारस्य तश्झरखम् --ജ്ഞ (খ) তাছার পর আমার মূর্ছাব অন্ধকার আসিয়া উপস্থিত হ’ল আমি যেন পাতালের তলে ৰাষ্টয়া নামিলাম , সুতবা তখন আমি কোথায় গেলাম কি করিলাম এব কি জাতীয় বিলাপ কবিলাম-এ সমস্তই বুঝিতে পাবিলম না । (ন) আমার এই মূঢ় হৃদয় অত্যন্ত কঠিন ছিল বলিয়া কি বা এই ছবি দেহ বহুতর দু থসমূহ সহ কাবতে পারে বলিয়া বিধাত। আমার কপাল দীর্ঘকালীন শোক বিধান কবিয়াছেন বলিয়া কি বা আমি পুৰ্ব্বজন্মঞ্জিত পাপভাগিনী বলিয়া অথবা পে ড৷ দৈব দু খ দিতে নিপুণ বলিয়, কি বা থলপ্রকৃতি দুরাত্মা কন্দৰ্প অত্যন্ত প্রতিকুল ছিল বলিয়া ইহার কোন কারণে যে তখন আমার প্রাণ গিয়াছিল না তাহাও আমি বুঝিতে পাবিয়ছিলাম না । (প) চিরস্থা খিনী আমি বহুকালের পর চেতনু লাভ করিয়া কেবল ইহাই দেখিতে পাঠ লাম যে আমার শরীরট, অসহ শোকে দগ্ধ হইতে থাকিয়া অগ্নিতে পতিতের ন্তায় ভূতলে পড়িয়া ছটফট করিতেছে। (ফ) তাহার সেই মরণ এব তাহার মরণ হইলে নিজের জীবন ধাৰণ—এই খ-টাই অসম্ভাবনীয় ছিল , তাই (१) धश्रद्दधानश्च । (२) झषित् क्षितिर्नाति ।
