ভয় সংখ্যা ] স্বটিভিত অন্ধকারে রাজপঞ্চমাৰে কচিৎ-বিদ্যুতালোকে ; কোথা সে বিরাজে' ব্ৰক্ষাবর্তে কুরুক্ষেত্র ; কোথা কনখল, ৰেখা সেই জহু-কস্তা যৌবন-চঞ্চল, cत्रौग्नौब्र क्लकूtि-७क्रि कब्रि' च्षदरश्ला ফেনপরিহাসচ্ছলে, করিতেছে খেলা ল’য়ে ধূর্জটায় জটা চন্দ্রকরোজ্জল । এইমত মেঘরূপে ফিরি’ দেশে দেশে হৃদয় ভাসিয়া চলে, উত্তরিতে শেষে কামনার মোক্ষধাম অলকার মাঝে, বিরহিণী প্রিয়তমা যেখায় বিরাজে সৌন্দর্ঘ্যের আদিস্মৃষ্টি ; সেথা কে পারিত ল’য়ে যেতে, তুমি ছাড়া, করি অবারিত लचौब्र विजांनशूबौ-त्रभग्न छूबरन ! অনন্ত বসন্তে যেথা নিত্য পুষ্পবনে নিত্য চন্দ্রালোকে, ইন্দ্ৰনীল শৈলমূলে স্থবৰ্ণসরোজফুল্ল সরোবরকুলে মণিহর্শ্যে অসীম সম্পদে নিমগনা কঁদিতেছে একাকিনী বিরহ-বেদন মুক্ত বাতায়ন হ’তে যায় তা’রে দেখা শয্যাপ্রান্তে লীন তনু ক্ষীণ শশি-রেখা পূৰ্ব্ব গগনের মূলে যেন অস্তপ্রায় । একখানি চিঠি @@ कबि. उव घटब चाणि भूख श्'८ब्र शांब ब्रक uहें शनद्रब्रञ्च वक८नग्न बाषा ?, গড়িয়াছি বিরহের স্বৰ্গলোক, যেখা চিরনিশি স্থাপিতেছে বিরহিণী প্রিয়া অনন্ত সৌন্দৰ্য্য-মাঝে একাকী জাগিয়া। আবার হারায়ে হায় ;–হেরি চারিধার বৃষ্টি পড়ে অবিশ্রাম, ঘনায়ে স্ত্রাধার আসিছে নির্জন নিশা ; প্রাস্তরের শেষে কেঁদে চলিয়াছে বায়ু অকুল উদেশে । ভাবিতেছি অৰ্দ্ধরাত্রি অনিক্সনস্থান, কে দিয়েছে হেন শাপ, কেন ব্যবধান ? কেন উর্জে চেয়ে কাদে রুদ্ধ মনোরথ ? কেন প্রেম আপনার নাহি পায় পথ সশরীরে কোন নর গেছে সেইখানে, মানস-সরসী তীরে বিরহ-শয়ানে, রবিহীন মণিদীপ্তি প্রদোষের দেশে জগতের নদীগিরি সকলের শেষে । [ কবি এই কবিতাটি ৩৪ বৎসর পুৰ্ব্বে লিখিয়াছিলেন। উছা জাহার “भानगैौ" नांषक शूखएक भूजिठ इईब्र। थोरक । नवाब्रांगएषांनै रुजिब्र আমরা উহা পুনমূত্রিত করিলাম। —প্রবাসীর সম্পাদক ] একখানি চিঠি [ गर्थछि cकांtनां यनिक रैश्tब्रछ ?वख्siनिक-नांहिठिाएकब्र १कषांनि प्रिं★ठ जांधूनिक नडालांब्र गरन ब्ररीटानांtषब्र कांबा ७ अछांछ ब्रहनवर्णौब गचक निtग्न बांtणांछनी हिन । छिनि षण हइन, राउँबांनकt tज बांश्वद्र "मूङन क्लॉनिक गङगङा" गांकांठा बर्णप्ठ ललिबनवउठाप*ठ cष-विडौषिकांब्र ऋड कबृह, छब्र विङ्गटक कवि छैब्र“छांनज्ञांलिछन्” €यङ्कठि सहै.१ प्लटीज यछिषांश छांमिtब्र चांदौन भइ९ठांब 4प२१डौब्र अड{डेब *ब्रिछब्र क्रिबाइन, अषः छैब कषीव्र जडाठी ३$ब्रांशप्क बरबई মৰ্ম্মে-মর্গে নিবিড় ক’রে উপলব্ধি করতে হচ্ছে। কিন্তু চিঠিখনিতে थकॐ चलिरकांनं जांtइ-८णषट्कब्र दखावा अ३८ष, विसक बूकिब्र निक् cषक छांदूक विनि छिनि cषवब “जापूमिकठांtक" विप्शष१ क'tब्र cनथांबांब अषिकांग्रँी, cठभूनि “नषांविकृङ” नांब्राॉणब्र cनौवर्षी-भखि बिनूल अडूठ यजबळ्नांब्र, बछ्र-वक्ल छांशंtब, cब्रगनोट्रौप्ऊ, अरब्रांtझtन, बल्लक्षनिष्ठ ब्रiब्रूषांनषिङ्ग &यंघूडिग्ख cश्-विष्ठैियङ्गं क्ष' ंद्म वयं मिष्ठ श्, शिश्निां८ष ठां'ब्र जन्ङ्गण cब्रांत्रण एक ॐiब्र करषjब्र मांमजौ क"tब्र cठांजl छरे । छिनि थांरब्रां दणश्ञ, अषन ८ष८क वषर्ष गए कवि 4हेछोरष पिछानिएक, *चांभूनिकष्ठांटक" cभtन निरग्न छzकरें कविठ जिथएषय, 4श्वर ठरवरै ठेब्र ब्रध्नां “औषनषन्मँ” इ'tग्न ॐ एव । किमि९-4ङ्ग भखि जठाउ कम 4षर भन वैीक व'tण ठिनि गांtाननि, किरू बूकजांशब, tनछांदान, cबणerब्र-dडनन यकृठि जांधूनिक जनरछद्र अष्टाविछक निठारावशर्षी 8न्कब4-चक्रूर्ध्नांनछजिएक कविठांब्र जडर्नठ कब्रुवाइ css क'tद्र ठिनि
