भां★ब्रथेि ब्रांब्र निरुजद्र भएल जtaब्राहेब्रा शाहेष्ठ नॉरमॅन नॉरें । ॐiशांब्र श्रृख श्ब्र मारे। ७क क्छ। श्णि, ठिनि७ अठमक बिन नि:गढ़ान दि१शांदहांइ शृफ एहेब्रांtझम । छैiशङ्ग •प्रैौ cधणब्रभप्रैौ ८मरौ मानक गिन औविष्ठ झ्णिन । भाँत ब्रांtब्रग्न इङ्गांश्वजिब्र ●षांन ७१ cनश्वणि अङि इनब्र जब्रण छांबांब्र लिदिएछ। ऊiहां८ख कविच७ निखाँछ दिग्नल मtरु । রামপ্রসাদের গানের ভাঙ্গ তাছার গান ও গানের সুর এখন লোকে আগ্ৰহ করিয়া শিখে । সেকালের প্রাচীনের মধ্যে नसि ब्रां८ब्रब्र शॉन जांcम नl uङ्ग* cणांफ मांहे दणि८णहे इब्र । এখনও অনেক ভিখারী মধ্যাহ্নকালে গৃহস্থ প্রাচীনাকামিনীगt१ब्र कब्रबांtब्रज मठ मातङ्गांtब्रब्र **ांकुक्र१ बिषब्र" शांश्ब्रि बौदिको व्र ज१द्दाम रुएब्र ! कृद्धिषांज कोक्कै प्रांज cनरुजैौगो शिषिङ्गां cशमन वांछांजांग्न जांश्रृंभिग्न जाँशांङ्ग८१ग्न छख्रिद्धांछन हरेष्ठांtइन, नीतव्रां★ cनदेग्नन दांभांणांब्र श्रांयांनदूरुबनिकां८क जांमन जछ नश्छ नूळम ब्रन नशैठांप्मान यनांन कब्रिब्रां णकtणब्र चौद्धिष्ठांजन इहेब्रt८छ्न । कि हेडग्न, कि झज्ञ, कि थीं, कि श्रृङ्गद भकtणहे भात्तब्रा८ब्रग्न १ोrनग्न सिक्र°ाउँो, ७ीक्न° छौ१]] कम्न छtनम्न हम्न । ইহfর পত্নী ১৮৭৪ খৃষ্টাব্দে সমস্ত গ্রন্থস্বত্ব বেচিয়৷ dशाणिग्नम्झ्नि । गांउब्रांtग्नग्न कविडॉग्न अछूथाग वफ़ cरुनै । हांtन हाँtन अधूथोरणब्र तक मिणांहेष्ठ शिग्नां छिनि अठि कहेक्झनांब्र श्राथम्र गहेब्र रूविडा शैथिब्रांtइन, पञामक शाल अठि कtछे७ व्याहे अर्थ इब्र न । फtव ॐांशंग्न ब्रश्छांौश्रृंनभशल अठि झझ९रुाख्न ; टैंलग्न गैम्न स७ोहोर्ब्रम्न प्लेwम्न, cअँफूोभैौग्न ऐश्रृंख्न তাছায় বিশেষ বিদ্বেষ ছিল। বে স্থলে কদাচায়েয়—কুৎসিত शाणांtब्रग्न छैनtश्ब्रन निtङ इदेब्रांtछ्, cगहे शtन «थांब्रहे डिनि ५हे शकश एळख बिल्लेणशष्णब्र फे*ब्र श्रांtझां* @कांभ · रूब्रिञ्च शिब्रारश्न । ॐांश ब्र शर्मनाभखि बफ़ प्राछोबिक झ्णि । प्यखानश्रख निभखिज्र शैब्रङ्ग भन्न मूर्ष ठात्रगणेशब्र श्राङ्कणज्राब्र বর্ধন, প্রভাসম্বজ্ঞে প্রস্থিত বিজপত্নীকে প্রতিবেশিনীগণের १ङ्गीधर्म नि, झिगैङ्ग विशांप्र नtङ्गदनङ्ग झशखांश्, चिक्षैंड স্বাক্ষণের অবস্থা প্রভৃতি পড়িয়া তাহার রহস্তোদীপনী ক্ষমতার अठि केव्छण मृहेाड़ नteद्रा बाब्र । निtब्र मांसग्नांtबङ्ग ७कtौ ऋचब ७ नर्कजनगदिष्ङि शैड eरूड श्रेणদাগিণী সিন্ধু—ভাল কাওৱাগী । ऋक् कप्इि १, cरू ब्रब१त्र झंबन्, cडोमाtत्व विवश बाबा कि अट्छ। এলোঞ্চেী, কঙ্গে জলি ষোড়শী কুলকeে a [ " &२७ ] शांश्धुं विवांझ बगैंण ८कtन, कि बांश वांभांद्र णप्न, করেছ নিদয়া মেয়ে, সাধিল গ্রাণে । চলছে রাজন চল, প্রাণভয়ে প্রাণীকুল, অকুল সাগরে আর কুল দেখিনে । पब्रि छब्रt१ कग्नि भिनडि, बलेि (इ मानवशउि, দাশরথি গতি পায় অতি যতনে ॥ দীশুরাজ্য (ত্রি ) দশানাং রাজ্ঞাং ইদং তদ্ধিতার্থৰিগো অণু, छै*षांtणां*ः । नर्णब्रांछ जबईौ । शांशृद्रांब्लिक (णि ) मणब्रांप्रण१ निषूखः ठंuः । मलद्राक-नाथा यछाख्न । मणब्राझाशन९%....। २ शश्वब्राण नश्कैौ।"cलएवप्ङा। দশরাত্ৰং দিগভ্যো দাশরাত্রিকং পৃষ্ঠ্যং" (শত•ত্রা ১২।১২।৩) দাশাণ (পুং ) দশার্ণ স্বার্থে অণু। ১ দশার্ণদেশ । সোইভি জনোহন্ত তন্ত রাজা বা অগ্ । ২ পিত্রাদি ক্ৰমে দশার্ণ দেশবালী । ৩ দশার্ণ দেশের রাজা । স্বার্থে ক । “তত্র দাশাকে৷ রাজা স্বধৰ্ম্ম লোমহর্ষণং ” ( ভারত সভা ২৮ অ' ) দীশাহঁ (পুং ) দশার্হস্ত গোত্রাপত্যং শিবাদিত্বাং-অণু। যছংশ মাত্র, যত্নবংশীয়, কৃষ্ণাদি। দশাহঁন্তদ্বাচক শব্দেtংস্ত্যত্র অধ্যায়ে অম্বুবাকে বা অণু । ২ আয়ুধজীবি সন্তাতেদ । ৩ যদুव१ीव्र ब्रोछ अग्नि । দাশাশ্বমেধ (পুং ) দশাশ্বমেধ-অণু । দশাশ্বমেধ সম্বন্ধীয় । দাশু (ত্রি ) দাশ দানে উনূ। ১ দাতা । ২ দত্ত। “ষংযুবং शाश्वब्राम्र” (शकू ७७४७) ‘मांश्वक्ष्वग्नांग्न मद्ध शदिकांग्न' ( जॉब्र१) দাগুরি (ত্রি ) দাশ হিংসনে উরিন । হিংসক । “স্বয়ং চিৎস मछtऊ गांतब्रि” (शकू v18I०२) ‘मांसब्रिहीषान्’ (गाङ्ग१) দাশেয় (পুং স্ত্রী) দীপ্ত ধীবর্ধ্যা অপত্যং ঠকৃ। ধীবরীয় অপত্য। ত্ৰিয়াং উীপূ। ৰ্যাসের মাতা সত্যবতী। "অতিগম্যোপসংগৃদ্ধ দাশেয়ামিদমক্রবন " (ভারত উ• ১৩২ অঃ ) দাশের (পুং স্ত্রী) দাস্ত অপভ্যং ক্ষুদ্রাদিত্বাৎ ঢুকৃ। ধীৰ স্ত্রীর অপত্য। জিয়াং টাপ । झtriङ्कु (*१ ) पश्ञिaयक्षनिः cनिभः श्लक्ष्खांशांश् झन् । २ मक्छूमन, भाफ़बान्न । २भङ्गङ्गानब्र ब्रांज ।। ७निखनिजरम भङ्गtशनबांगैौ नकल । uहे अtर्थ ५हे श्रक बझ्बळ्नांड । बांधलोभनिक (५९) ब* sधन वज शरख ठछ वTाषाicना अंशः *७, २ ऋचोशन बख बाषाॉन अइ, cष &tइ नtभोजन बtखह विदब्र जांtइ। मtभोक्न पञश गक्रिया दलांपाषा९
- म । २ नालोनन बरखब्र मचिन । - शांधु (जि ) वष-क बनछ दरभकश चक्रूजरक्लावि णकांचा *ा ।
नश्शtरूञ्च चबूब cवचानि । छांच (जि.) दोन बन्.कांश रेफडांवः । बांछ ? (बल्लेषक)
