कईटबांश्रीि जबm *ब्रिमां५,-मबिई २ *ण, च्प्रमTांना जबा थtछारु ২ তোলা, জল ॥৬ সেয় । কটুত্রয় (স্ত্রী) কটুনাং কটুলসানাং জয়া, ওস্তৎ। ত্রিকটু उल्ले, निश्रुण ७ भन्निछ। बाख्ts णिविज्र श्राप्श्–बिरुद्दे इगड, অগ্নিমাল্য, খাস, কাস, শ্লীপদ ও পীনস রোগ নষ্ট করে। कऎनणा (छौ ) कऎनग१ श्रज९ थछाः, वहउँौ । कर्की:ी, কাকুড় । কটুনিষ্পাৰ (পুং) কটুকালে নিম্পাবশ্চেতি, কৰ্ম্মৰ। মনী ठौtग्न छै९१छ निन्छांद शांनाशिtअंश । কটুপত্ৰ (পুং ) কটুঃ তীব্ৰং পত্ৰং বস্ত, বহুব্রী। পর্পট, ক্ষেৎপাপড়া । কটুপত্রিকা (জী) কটুপৰ যন্তা, কটুপত্র-কপ্টাপ্-জং ইত্বমূ। কণ্টকারীবৃক্ষ । [ কণ্টকারী দেখ। ] কটুপাক (ত্রি ) কটুঃ পাকেহন্ত । ১ যে সকল জৰ্য পাক কালে কটু হয় । ২ যে সকল আৰ্য পরিপাক হইলে কটু হয়, cउज, बांबू ७ जांकांश ७१दइणजवा रुक्लेशांक इहेग्ना थाcरू । কটুপাক দ্রব্য বায়ুবৰ্দ্ধক । (তাযপ্রকাশ । ) কটুপাকী [ ] (ত্রি ) কটু পাকোংস্ত্যন্ত কটুপাক-ইনি । কটুপাকযুক্ত দ্রব্য। কটুফল (পুং) কটুফলমস্ত, খহন্ত্রী। পটোল। [পটোল দেখ। ] কটুফল (স্ত্রী) কটুলমতা, বছৰী। প্রবরাহ্ম। कट्रेडन्न (পুং ) কটুঃ একৈকদেশ ভঙ্গশ্চ যন্ত । শুষ্ঠ । কটুভদ্র ( झैौ ) कहूँ अठि उज९ श्ठिजनकम् । » ७छ । २ पञाॐक, वांनी । कहूँडांबौ [ নূ ] (ত্রি ) কটুঃ কর্কশং ভাষতে কটু-ভাষ-পিনি। যে কটুবাক্য বলে । কটুমঞ্জরিকা (औ) कष्ट्रेडौङ्ग भअन्त्री अखि अशा, रुष्ट्रेभअशैंঅচণ্ডী-সংজ্ঞায়tং কন, পূৰ্ব্বহ্রস্বত্বঞ্চ। অপামার্গ, অপাং। [ অপামার্গ দেখ। ] কটুমোদ (কী) কটুৱেৰ মোঃ পক্ষোংত, বহৰী। জরাদি মাশৰ জুগন্ধি জৰ্যবিশেষ । दंडह्म। ( शौ) शौर् विडंडि, श्र-स्रु-*ह-शूम्:Vi*. ।। * কটকী। ২ গন্ধভাঙ্গলে। कहेंद्र ( क्ली) कüछि वईछि थइदमम ७१ॉडब्र१ রূপান্তয়ু বী, কট-উরন । তজ্ঞ, যোগ । ( শুক্র দেখ । ] কটুম্বৰ (*) টু ফর্কণে বাে জনি তি, বছৰী। ভেত, ব্যাঙ, কটুরোহিণী (जौ ) कट्टे-छांप्नौ cब्रांदिनैौ cछछि कईव । कप्लेः गडौरव्रांशकिं कई-क्रए-विनि-डीन. वा । कईकौ । [ లిలి ) काकैiण कप्लेनिन । গোত্ৰাভিয় শাখাবিশেষ। ইহানের জাগয় । विश्tह्म श्रृिंब छfष्ा । कऎबर्श (*) कईश्नरिनिडे जशगपूर । श्रड अरे नरूण স্ত্রব্য কটুবর্গের মধ্যে লিখিত আছে, বৰা-পিপুল, পিপুলমূল, करें, ठिङ, जांना, भब्रिह, श्रजनिअंजी, कदब्रथूक, ७ण1, यवांनैौ, हेकषद, मांकबांत्रि, औब्र, नर्दन्, भशंनिबकण, शिक्र, बांमनश,ि वधूतग, जांडहेक, बs, दिफ़न, कछैकौ ? प्रबन, cवउष्ट्रङ्गन, कलिख्दक, अर्बक अङ्घछि फूणनौ गरुण, शंककृग, प्रशंकक, प्रभूष, कांगभांब, कांनभर्मि, नदक, थब्रशून्नं, वर्ग$षण, ध्रुव्रनौ, निनिन्ग, कूणाश्क, हेनूझकी, श्रृङ्ख्याउन आयणर्की, फोकमात्रै, विषयूडे, गबिना, गधूनिष्ठा नायक अछविष সজিন, মূল লণ্ডন, মৌরি, কুড়, দেবদাঙ্ক, বল্বগুজফল, ७शूखण, बूथ, णांजणशै, उक्नांनी, नैौनू थङ्गखि जवानरूण । ধুন প্রভৃতি কতিপয় অধ্যও এই গণের অন্তভূতি। কটুবাৰ্তাকী ( शैौ ) कन्कांtनौ वां6ांकौ ८ल्लङि, रुनषि । cईठ क**कांग्रैौ । কটুবিপাক (ত্রি) কটু কটু সে বিপাকে যন্ত, বহুস্ত্রী। কটুপাক ত্রব্য। কটুবীজ ( औ) रुक्लेशैौज५ फल९ शशांः, बहउँौ । निभंर्णी, পিপুল । কটুশৃঙ্গাল (রা) কটুন শৃঙ্গার প্রাধান্তায় জলতি পৰ্যা প্নোতি, কটু-শৃঙ্গ-অল-অচ । গৌরম্নবর্ণ শাকবিশেষ । কটুস্নেহ ( পুং ) কটুীক্ষঃ স্নেহে ধন্ত, বহুত্ৰী। ১ সর্ষপ । ২ শ্বেতসর্ষণ, রাইগরিষ। ৩ ( কৰ্ম্মধা ) কটুতৈল, সরিষার ?छण । কটুৎকট (ক্লী) কটুযু উৎকটম্ব, ৭তৎ। আদ। কটুৎকটক (রী) কষ্ট্রংকট সংজ্ঞায়াং কৰু। শুষ্ট। কটোদক (ক্লী) কটায় প্রেতার দেয়মুদকং। প্রেতের উদ্দেশে যে তৰ্পণ করা হয় । कtüांद्र (अँगै ) कtारङ इशष्ठ निविकारङ व लकTजवर यज, रु?-७गए, जज ब्रचम् । गांजषिt*ष, बाणै, कttाब्र! । कटप्लेiद्रक (क्लौ ) कt$ांब्र-चांtर्ष कन् । पार्छौ । কটোর (ী) কটোরটাপ। বাটা। স্মৃত্তিকানিৰ্ম্মিত বাটীর ছায় ক্ষুত্রপাত্রকেই বাঙ্গালীয় কটোর বা ‘কটর’ বলা হয়। কিন্তু हिणूशनैौश्र१ बाँध्नी गाजरकहे कैब्रिtष कहैन्नैौ वणिग्न थारक । कोल (श्रृ१) कप्लेडि आइप्याडि गनेझाङ्ग जछत्रगर ब, কট-উলচ ( কপিগডিগণ্ডিস্কটপটভ্য ওলচ, উপ, ১ ॥৪৭ । ) * कप्लेब्रन । ९ (जि) कईब्रगपूड बषा । ७ seनि । ( झofणः एेः नििtणश्छt७tणः । `चणश्च । )
