নৈবেদ্য --- - *महदवाएखांजम कण*कृङ्गां करवांनंबांगड cछोडम्बाश् वांशगैऋिन । নৈবেদ্যং তুলনীমিশ্ৰং হত্যাকেটবিনাশনম্। अधेिरडेशनश्रैव-क वांजरगंद्रथरेष्ठछषी । কুল্যং ফলং আবেদেৰি ৰিকোনৈবেদ্যভক্ষণাৎ " ( জন্মপু” ) একাদশী দিনে উপবাস করিয়া দ্বাদশীতে তুলসীমিশ্র নৈবেদ্য ভোজন করিলে কোটিহত্যার পাপ বিনষ্ট কুর । जइटव अग्निtडेॉम ७दर *उ बांब८भन्न रुङ जष्ट्रांम कब्रिटण cय ফল হয়, হরিকে নিবেদিত নৈবেদ্যতোজনে তৎসদৃশ ফললাত হয় । यांश्किङररू नट्वटनाब्र दियग्र dाईक्लन् निषिक श्रांदइ ;८भांक्लक (कन्नर्णौ श्ल ), नमन, अचू, eयांझैौमांभनक ( कब्रभर्किक ), जदूक ७ फेफ़ दब्र अंडूठि कण ऋणक शश्न नावप्श cाउब्र वाहेरठ गोtब्र। जभ५विठ भरू दड tनावाना निरङ হুইবে । খগুজ্যোদিক্ষত পক্ষ বস্ত পযুষিত হয় না। যব, গোধূম ও শালি স্বতদ্বার সংস্কৃত করিয়া তিল, মুগাদি ও মাৰ নৈবোদ্য cन७ग्नां शारैष्ठ *ांtग्न । cश नकल दख जठक्र, ठांश नादरना निष्ठ माहे । भङक्र, cष षाग्नि ८ष वडि छक्रन निबिक হইয়াছে, সেই সকল বস্তু ও যে দিনে যে দ্রব্য ভক্ষণ নিষিদ্ধ, সেই সকল দ্রব্য সেই সেই দিনে নৈবেদ্যে দিতে নাই। *भांश्शिश् यख#ङ्गनान१ भौब्र१ प्रक्षि झूठरडष !” (आश्किङट्स cत्रदश) भांश्रुिशूठ, शुभ ७ मश्रिांब्र नरसना cनसब्र विभग्न नरश् । স্বত চণ্ডালাদি ও কুকুরাকর্তৃক সৃষ্ট হইলে, তাহা নৈবেদ্যে অপ্রযোজ্য । “যদ্যদিষ্টতমং লোকে যচ্চাপি প্রিয়মাত্মনঃ। তৎ তন্নিবেদয়েম্মহং তদানস্তার কল্লাতে ॥" ( আহিকত” ) যাহা কিছু অভিলষিত বস্তু এবং যাহা নিজের বিশেষ ঐতিকর, সেই সকল বস্তুই অভীষ্ট দেবতাকে নিবেদন করিয়া দিতে হুইবে, এইরূপ নৈবেদ্য অনস্তফলপ্রদ হইয়া থাকে। “ত্যজেং পাদোদকং যন্ত নৈবেদ্যঞ্চ ত্যজেচ্চ যঃ। ৰষ্টিবৰ্ষসহস্রাণি রেীরবে মরকে পচেৎ ॥” ( অহিকতত্ত্ব ) যিনি যে দেবতার অর্চনা করেন, তিনি সেই দেবতার নৈবেদ্য তক্ষণ করিবেন। যিনি অবহেলাপুৰ্ব্বক নৈবেদ্য ত্যাগ করেন, তাহার ঘষ্টিসহস্রবৎসর নরকভোগ হইয়া থাকে। বাহ কিছু অভিলষিত বস্তু, তাহ দেবতাকে নিবেদন না করিয়া ভক্ষণ করিতে নাই, অতএব প্ৰিয়বন্ত মাত্রই দেবতাকে দিয়া প্রসাদরূপে তাছা ভক্ষণ করিখে । “বিঞ্চোর্নিবেদিতং পুষ্পং নৈবেদ্যং বা ফলং জলস্ । প্রাপ্তিমান্ত্রেণ ভোক্তব্যং ভ্যাগেন ব্ৰহ্মহা জনঃ ॥" (अक्रटैश्वर्ड जश्र° ७१) [ 88૧ ] 曼、 हैनtपर्क | - - विकूटेमरदश थीक्षमांबई उच५ कहिरव, वैिमि *म्लिङाांश्र कtब्रन, छांशंङ्ग अचश्छांद्र नॉखक इब्र । विङ्कप्टनाक्ना-छक्रम क्लअकाद्र •ोण उश बिद्राकृख श्व। बषारैर्विशृङ्गारभङ्ग $कांश्चान्न घाश्चाथर् ९१ चरिता ऎशंङ्ग विकृङ बिदब्रन जिविउ आँटछ् । भेिद ७ श्रृहदङ्ग ४नटकमा डक१ কয়িতে নাই। "ঙ্গগ্রাৰং শিৰনৈৰোং পত্র গুণ কল জল। শালগ্রামশিলাম্পশাৎ সৰ্ব্বং বাতি পৰিত্ৰতা ৷" ( আফিফাৰ ) श्ाणशूंशतःि ७ भिरि-मेिङि `म:बरि! षGitश्, चर्षी९ ऎश। ভক্ষণ করিতে নাই। ইহাতে বিশেষ এই যে, যদি এই নৈবেদ্য শালগ্রাম শিলাস্পৃষ্ট হয়, তাহ হইলে পবিত্র হয়। শালগ্রামপৃষ্ঠ শিব-নৈবেদ্য ভক্ষণে জোধাবহ হয় না। ইহার তাৎপৰ্য্য এই ৰে শালগ্রাম শিলার শিবপূজা করিলে সেই লৈবো-ভোজন কর বাইতে পারে। “मखां नरवृनावज्ञांनि नांगनैौष्ठ कथक्ष्म । ত্যক্তব্যঃ শিবমুদিক্ষ জনাজানে ন তৎ ফল ॥" (একাদশীতৰ ) पज ५ीय९ 8नएषमाGङ्गठि निzवांटकरन नख शहैरण, ठांश भांब्र পুনরায় গ্রহণ করিতে নাই, গ্রহণ করিলে তাহার কল লাভ হয় न । श्रांबांग्र श्रांज़ांखtब्र त्रिबटैमरवानाग्न छच५ फेख हरेद्वांtइ "cब्राण१ श्ब्रडि निर्खागा (श्राक्रु रुब्रान्तानक्य्। जtशबः भाऊरु१ शखि नtछानtषकाख्चभम् ॥” (भाख्नकङब्र' ) শিব-নিৰ্ম্মাল্যধারণে রোগ, চরণোদক পানে শোক এবং নৈবেদ্য ভক্ষণে অশেষ পাতক নাশ হয়। শিবনৈবেদ্য ভক্ষণ করিতে নাই, ইহার পৌরাণিক উপাখ্যান এইরূপ দেখিতে পাওয়া যায়— 'একদা সনৎকুমার বৈকুণ্ঠে বিষ্ণুর সহিত সাক্ষাৎ করিতে যান, সেই সময় ভগবান বিষ্ণু আহারে ব্যাপৃত ছিলেন। ভক্তবৎসল বিষ্ণু সনৎকুমারকে দেখিয়া স্বভূক্তবিশিষ্ট কিঞ্চিৎ ७थनांम cमन, मन९कूभांद्र किषि९ cछांछन कब्रिग्न! मॉर्फौग्ननिशाक निवांद्र अछ किकि९ णहेब्र! मांगिब्रांहिष्णन । उिनि निकांअंग्र्य श्रांनिग्नां शैत्र १ग्न महां८ग्नशुष्क किशि९ «धनांन कtग्रन, मशष्मद uई धनाम शाहेब ठ९क्रभा९ ख्ञ१ रुब्रिग्रा মৃত্য করিতে লাগিলেন। এমন সময় পাৰ্ব্বতী আসিয়া খ্ৰীয় शूरबब्र निकछे यहे दूखांड अषभंठ श्छ। अठिणग्न कूनिङ इन । মহাদেবকে এই শাপ দিলেন, যেমন আপনি বিষ্ণুর প্রসাদ बांग्रांटक नl नेिब्रां निद्रण उऋ१ कब्रिड्रांप्इन, cगई छछ छ१८ठ অদ্য হইতে যে সকল লোক আপন নৈবেদ্ধ ভক্ষণ করিবে, एठांश्ांब्र' ँय़बानि कुकूब्रििन अथोथ एऎ८१ ।।
