****
- ۴۶۔ ہم عہدہ
د - باعته. هم करे विसंगडि श्रेष्ठ गयाख१ छे९गत्र श्रेशहिन, cनई कम গুণে পৃথিবী তুস্তি আছে। স্থল সেই সৰ্ব্বলোক্ষতিকর oवडी. रश्ड ७९१श श्वा गनिनएक भाथर कबिबाइ । द्ररी ब्रभांश्वक cउछ णांछ कब्रिजteथलांबांश विछांद्र कब्रिरख्रश्न । बांबू cगरे भूक्रबांउम श्रेष्ठ जबू९*न्न गर्नउ१ णाछ कब्रिज्ञ गकब्रन कब्रिट्ठरश् । नक ठांश श्रेष्ठ फेडूड श्रेष्ठ आकांनरक थावद्र कब्रांरष्ठ जाकां* अछ दश शांब्री जनांदू७ ब्रश्बिाcश् । गर्तङ्कङग्रेउ भन छैश्। रहेरउ नभू९°न्न श्हेब्र ध्ञएक भावग्न कप्रिंब्र डेश८क थकां**ाणैौ कब्रिग्रांरह । ठरभांमां★क দিবাকর সকল লোকের খারস্বরূপ। মুমুকু ব্যক্তিগণ সৰ্ব্বাগ্রে সেই সূর্যামগুলে প্রবেশ করেন, তৎপরে আদিত্য হইতে দপ্তদেহ, অদৃগু ও পরমাণুস্বরূপ হইয় সেই স্থৰ্যমগুলের মধ্যে नांब्रांब्रtग, नांब्राव्र १ झहेष्ठ निष्ठांख शहेब्रा अमिङ्गरक, छ९*८ब्र अनावक्र” शहैब्री थशाभ, ७ौशप्र श्रेंष्ठ मिश्रfठ शहैद्रा खैौरानश्शक সঙ্কর্ষণে এবং পরিশেষে সঙ্কর্ষণ হইতে ত্রিগুণহীন হইয়া নিগুণাঋক সকলের অধিষ্ঠানতৃত ক্ষেত্র বাস্থদেবে প্রবেশ করিয়া থাকেন। ( শান্তিপৰ্ব্ব মোক্ষধৰ্ম্ম ৩৪৫ অঃ ) মহাভারতে শ্রেষ্ঠধৰ্ম্মকীৰ্ত্তম প্রসঙ্গে বাসুদেবসম্বন্ধীয় যে সকল কথা লিখিত হইয়াছে, তাহাই পঞ্চাত্রের প্রতিপাদ্য বিষয়। ৰাসুদেবকে পরব্রহ্মরূপে স্বীকার করাই পঞ্চরাত্রের উদেশ্য। পঞ্চরাত্রের অতি প্রাচীনত্ব স্থাপনের জন্য মহাভারতে বে বে আখ্যামিকা বর্ণিত হইয়াছে, পুরাবিদগণ তাহ স্বীকার করেন না। মহাভারতে পঞ্চরাত্রের অপর নাম সাত্বত ধৰ্ম্ম নির্দিষ্ট হুইয়াছে (১)। বশ্ন উপরিচয় এই সাত্বত বিধি (২) অনুসারে ধৰ্ম্মানুষ্ঠান করিতেন, এরূপ কথিত হইয়াছে। আবার মহাভারতেই লিখিত হইয়াছে, রণস্থলে অর্জুনকে বিমন। দেখিয়া বাহ্মদেব এই ধৰ্ম্ম প্রকাশ করিয়াছিলেন (৩) । রামাতুঙ্গস্বামী সাত্বতসংহিতা’ নামে একখানি পঞ্চরাত্রগ্রন্থের উল্লেখ করিয়াছেন । তাগবতে গ্ৰীকৃষ্ণ সাতঘৰ্ভ ( ১১২১৷১) ও সাত্বতপুঙ্গব (১৯৩২) নামে অভিহিত হইয়াছেন। ভাগবতে লিখিত আছে, সাত্বতগণ যাদবগণেরই এক শাখ (১।১৪।১৩, í :: J "फtछ| हि मांभरक क्षt*ी वTी"f dणांकांमवशिष्ठ: ।” (s१lssv७s) "इबिtखtब्रा ठूकब्र-क नाफtऊर्षtर्षरिठ मला ” ( *२॥०sv1** । ) (१) “नाच्ठ: विषिभाशांग्र धाकुरर्षभूषभि:श्रद्ध: ।” পূজামাল জেৰেশং তচ্ছেষেণ পিতামহীন ॥" ( ১২।৪৫।১৯। ) (৪) “এৰামৰ মহান ধর্গ: স তে পূৰ্ব্বং মৃপোত্তম। 4. कषिरक इबिमैकांश गवांनविविकग्निरु: 1” ( ०२॥७s*** ॥ ) শমূপেৰেণীক্ষে কুক্ষপাওৰাখে। चंप्ल् त्रिश्नं * शैख1 चलि, १॥९॥” ( s९॥७avis ।) Χ r (?) 'cबकपीछीक्छषि**च९॥ न#अथव uरे वर्षषङ अश्न कबिबाशिनम वनिता महचांद्रछनिष्ठ देश जांचउषर्ष दगिब्रां ॐङ एऐदां८ख 1 भाषाक्षरक ভগৰা বলিয়া পূজা করিত বলিয়া এই মতাৰলৰিগণ তাপখত ; मांएम थाङि श्रिणन, नङअनिब्र भशांखांबा होईदृष्ठ छांहां★ জাভাস পাওয়া যায়। পাঞ্চরাত্ৰগণ ধাৰেৰে মায়ণ বলিছ নির্দেশ করিয়া থাকেন, তদনুসারে পঞ্চাজশাখ মাদারণোক্ত *ांश वणिग्रां निर्किडे झ्हेब्रांtछ् । फांख्ञांङ्ग जांखांब्ररुव्र गिभिद्रांएझन्,--"दोन्नtनब गांपाठयरलैब्र ५कणम यनिक ब्राजा श्रिगन । नखबज्रा उँाशब्र शृङ्गाङ्ग भन्न তিনি যাত্বতগণের নিকট দেবস্বরূপে পূজিত হইতে থাকেন, dाष१ cगई ॐांननां इहेष्ठहे शिरwष भङ पश्ब्रि इछ । जtभ गांफ्ङगtर्भग्न मिक शहैrळ अश्रृंब्रांशृग्न छांग्रछदांगैौ aहै अङ diइ* रुटब्रन । अर्थप्य क्षम यहे भएउङ्ग र डे श्त्र, कृथम ८ठषम छणि श्गि न, जरम ठांश अग्निशृक शहैद्रा अंकग्नांबलीरह्म श्रृंब्रिगंड ছয় । এই সময় ( এই মতপোষক ) মান সংহিতাদি রচিত হয়। এই ৰাজদেব-ধর্শ্বে পরবর্তিকালে বিষ্ণু, নারায়ণ, গোবিদ, ७ क्लष मांम मं८ष* कब्र ५ीवर क्रrम फांश शहै८ङ मांमां ॐकाँग्न चाभूमिक४क्कवश्ई फेड्रड श्छ ।” : गांकब्राजमऊ cवनबूणक क् िमा, ऐश नहेब ७क नभः ঘোর জাপোলন চলিয়াছিল । শঙ্করাচার্য শীরকস্তাষ্যে পাঞ্চরাত্রমত অনেকটা বেদবিরুদ্ধ বলিয়। এইরূপে তাছার খগুন, कमिग्नां८छ्न,-- - “ठज छांशवठ मछtछ ठणकाrमtषरक वांशषtवां भिन्नकटन झांनचक्रग: भङ्गबर्षठरन्। ग झपूर्वाचनः अज्बिा अडिीप्ला पाइएाषपूश्ब्रप्ण१ नकBBDDBBB BDDDDBHBBBBDDDHHttS DDDDDD BB BBBS cब्राशय्छ, नकर्षप्त नाम औरः, बशरव्रा नात्र जबt, चनिक्रएका नानाश्चाब्रः । वी वांश्लषः गङ्गा वङ्ग७ि:, श्ात् लश्*श् शंीम्।। ७भिष्ट: उगवडबलिगभएमाणाशाप्नबाचांशाब्रवीनभईनरुविः भीषष्क्रान उभक्लcभव थकिन्नाड ऐडि । डब वञ्चtषड्रेष्ठाष्ठ cवांशtनो नांब्रांद्र१: *८ब्राश्वास९ अंगिक: *बंधांकाभकांकांभ थांजनांकानमप्नकष वृाझाँवश्ठि ऐफि, यs निब्रDDYS Z ZEE EDD DDS DDDS DDD DDBHHH BDDBBS बनानि छछ अभशtकांशछिनभमifक्जच*भाझक्नमयछधनकृच्छिद्रशच्:िअब्राद्ध फपर्भि न बडिविषाप्छ। अडिवृrछांग्रैौचञ्च#निश्नन्न अनिकभा१ । क्५थूमदिनमूहाrठ पांद्ररक्नां९ गकर्षन | চণ্যঞ্জনধ্বাচ্চ &श्राङ्गः बहिभिश् ६लि, चख झग्रः । সাৰে ఫిd8 - مصادي.م - - - م.
