পাতা:মহাভারতম্ (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ) খন্ড ১.djvu/৫০৫

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

পৰ্ব্বণি উনত্রিংশোহধ্যায়ঃ। * 88సి বিনয়াবনতো ভূত্বা বচনঞ্চেদমব্ৰবীৎ |ঞ্জ ইদমানীতমমৃতং দেবানাং ভবনান্ময়া । প্রশাধি কিমিতো মাতঃ । কবিন্যামি শুভব্ৰতে ! ॥১৮ বিনতোবাচ । পবিতুষ্টাইহমেতেন কৰ্ম্মণা তব পুত্ৰক । অজরশ্চামরশ্চৈব দেবানাং সুপ্রিয়ো ভব ॥১৯ সোঁতিরুবাচ। অথ সর্পানুবাচেদং সৰ্ব্বান পবমহৃষ্টবৎ । ইদমানীতমমৃতং নিক্ষেপস্যামি কুশেষু বঃ ॥২০ _ _ বিনযেতি। স্বপর্ণে বিনষাবনতো ভূত্বা ইদং বচনঞ্চ অব্ৰবীৎ | হে মাত: ম্যা দেবানাং ভবনা ইদম্ অমৃতম্ আনীতমূ। হে শুভব্ৰতে। ইতঃ পবং কি করিন্যামি, তৎ প্রশাধি উপদিশ ৷ ষটপদ্বমিদং পস্তম্ ॥১৮ পরীতি। হে পুত্রক। এতেন তব কৰ্ম্মণ, অহং পরিতুষ্ট অন্মি। মম বরাং ত্বমূ অঙ্গর-চ অমবচ্চ দেবানাং মুপ্রিয়শ্চ ভব ॥১৯ অথেতি। অর্থ গরুড, পরমহৃষ্টবং অত্যন্তানন্দিত ইব ভূত্ব, সৰ্ব্বান সর্পান্‌ ইন্দ্ৰম্ উবাচ। হে সৰ্পা ! বো যুগ্মাকং নিমিত্তে ইদম্ অমৃতম্ আনীতম, এতচ্চ কুশেষু, নিক্ষেপ্ত্যামি স্থাপয়িন্ত্যামি ॥২৪ ভাবতভাবদীপঃ হে গরুডেতি সম্বোধ্য ॥১৭—১৯ ইদং বো যুথাকমযুতং ন তু মম। কুশেষু নিক্ষেপ্যামি গকড। তুমি অমৃত বাখিলেই আমি তাহ হবণ কবিব।’ এই কথা থকভকে বলিযা দেববাজ প্রস্থান কবিলেন। তাহাব পব, গরুড়ও সত্বব মাতাব নিকট আসিলেন ॥১৭ গকড আসিযা বিনষে অবনত হইযা এই কথা বলিলেন—“মা ! আমি দেবলোক হইতে এই অমৃত আনিয়াছি, ইহাৰ পৰ কি কবিতে হইবে, উপদেশ দিন” ॥১৮ বিনত বলিলেন—“পুত্র ! তোমাব এই কার্য্যে আমি বিশেষ সন্তুষ্ট হইষাছি ; অতএব তুমি আজব, আমব এবং দেবগণেব বিশেষ প্রিয হও” ॥১৯ সৌতি বললেন—তাহাৰ পৰ গরুড অত্যন্ত আনন্দিতেৰ স্তাষ হইয়া সৰ্পগণকে এই কথা বললেন—“সৰ্পগণ তোমাদেব জন্য এই অমৃত নিয়াছি, ইহা এখন কুশের উপব বাখিব ॥২০ "'निपाँबनाउ ड्रा हज्राश्ञ्ज स्टेजिङ्गवाङ्ग इञ्जाछा ब्राः कनिछि। ¢ፃ