{ १९५ } BBBBBD BBBB BBBS BBB DDDD BBB BDD DD DDD ऐं★gिठ झहेtएक श्रृंtङ्ग किङ्क एa९ झङ्गे८झ ७श्रूक्ष?tअंभूम क*ि*ष्ठ क५भई f म, निकहरे औषनांख श्हेtर ” शं८ङन दलिtशन, “षांल, श्रवृd ५ tश जrtरू काँइ३ि इहेgर, अथानि अंधश्न विभूष श्रेव बः ” अमञ्चद्र भद्री छछू*द्र ggg SDD DDDD DD DDDDD D tB DDG DD BD DD DDD DDS DD DDDD BDD DDDS DDDD HHH DDm Stt S Dt टtशtछरे शैक्लऊ श्इ प्रभङग्नt cभरें झांtब भाविमौ पा"ीन कब्रिtर्शन । ॐकूrtष cमहे शत्रैौ छङ्कटेश् चानिझt शtङभद्रक मध्ञ आहेश भtणक भकर्मBBDBB DDD BBB BBB BDD BB DD DCggD DDD DD gD DDD BBDDD BBBB DDDS gtDDD BBDSLLLD DDD ggBB मामाप्रश्न औभttछ $*श्ठि श्छेयांछि शङब्र:१, ७ हे शय्न थश्यद्वा दिनल sहेशtभ । छूमि ५कtदो अंभन रुइ ८रुॉन झछ मtहे । , धtभद्र! निकग्न বলিতেছে এই পথে গমন কৰিলেই তোমার অভীষ্ট সিদ্ধ হইবে।” DBBD DDSDDD DD DDD BBB BB BBHHBBtDDB BDDD *द्र (प५िtगन भै *४ श्रृंहेखांt# ३िच्द्ध इहेश्च श्हें #ि८क श्लेिष्ठltश्, श्छद्रt६ কোট মৰণশ্বৰ করিবেন স্থির করিতে না পারি। সেই স্থানেই দাড়াইল । চিম্বা করিতে করিক্তে সন্ধা উপস্থিত হইল। ইস্তাবসরে সীগঞ্জ কোন भहौ इहेcङ जलम क्षनि जानिद्रां ऊँशन करf थtद* कब्लिग । fठनि গবিশ্বয়ে চতুৰ্দ্ধিকে নিরীক্ষণ করিতে লাগিলেন । কিন্তু কিছুই দেখিsে পাইলেন ন; তখন আপনাকে সম্বোধন করিম মনে মনে বলিতে লাগিলেন, গুৰু জাপ্তেম । ভূমি এই ক্ৰাধ উপেক্ষা করিলে ঈশ্বর সমীপে কি বধিয় u BBBS BBB BB BBB BBB BB BDD D tttt tt भप्श थश्वन भूकि क्षिप्यब भश्यकॉन कब्रिश छाशक श्ः* इव कश কুমার অবশ্য বৰ্বৰা। এই মনে কৰি তিনি সেই কক্ষ লক্ষ করি কন্তু চরিতে আরম্ভ করিলেন। মনম্বর প্রস্তা, হইবা মূৰ তিনি দুর, बहेड «विtगन निकै९ girथुन थांडtन ५क श्लइ भूत्र १भूतःि, कब्रिह्णन, “#३ cश् ! कलत्र कश्रुिइ cरुन ? (क ८७मांब कई निश
