८६ ॥ द्दितपदॆशाः । एकदा लघुपतनकैाहिरखकमाह सखे कछतरखभ्या इारमिद् स्थानं परित्यज्य स्वानान्तरं गन्तुमिच्छामि । हिरण्यकेबूते निच कगन्तयं । तथाचेातं ॥ चलचिकेन पादेन तिष्ठत्येकेन वुद्विमान् । मा समीच्य परंस्थानं पूर्वम्ायतूनं त्यजेत् ॥ वायसेप्चूते चन्तुि सुनूिरुपित खानं। हिरण्यके ऽवदत् किन्तत् । वयसेोनूते थति दण्डकारणे कर्पू रगैाराभिधानं सरस्तच चिरकालेो पार्ज्जितः प्रियसुहृन्न मन्थर् भिधानःकच्छ्पेोधार्मिकः। प्रतिवस्ति । यतः ॥ परोपदेशे पाण्डित्यं स्व्वॆषा सुक्रं नृशं धर्मे खीयमनुष्ठानं कस्यचित्तु मइात्मनः ॥ सच भेोजन विशेषेगर्मासंवर्द्धघिध्थति हिरण्यकैाप्याह तकि मचावख्याय मद्या कर्त्तव्यं ॥ * * * * * * * এক দিবস লঘুপতনক হিরণ্যককে কহিল এ স্থানে মাহার লাভ বড় দুঃখেতে হয় অতএব এ স্থান পরিত্যাগ করিয়া স্থানা ম্ভর যাইতে ইচ্ছা করি হিরণ্যক বলিতেছে মিত্র কোথায় যাইব পণ্ডিতেরা এই প্রকার কহিয়াছেন বুদ্ধিমান লোক এক পায়েতে যাইবে এক পায়েতে থাকিবে অপর স্থান না দেখিয়া পূর্ব স্থান ত্যাগ করিবেন । কাক কহিতেছে বিলক্ষণ নির্ণীত স্থান আছে । হিরণ্যক বলিল সে কি কাক কহিল ৷ দণ্ডকা 歪(d丁びマ。 কপূর্ণরগেীর নামে এক সরোবর আছে তাহীতে আমার অনেক কালের প্রিয় মিত্র ধাৰ্মিক মন্থরনামা কচ্ছপ
