९९ई ॥ दृित्ोषदॆशः ॥ थतः ॥ संसारविषष्टचख दे चच रसवत्फले । काद्याश्चत्रस्ाखाद्ः स्ङ्गमः सुजनैः स्छ् ॥ मन्थराड वाच । चर्थाः पादरजेोपमागिरिनदीवेगापमं चैावनं थायुष्यं जलबिन्दुलेालचपलं फेणेोपमं जीवितं । धर्म धानं करोति निन्दितमतिः खगे'ागेलेीदृग्टनं पश्वrता पयुतेजिरापरिगतः भेोकाग्निना दह्यते ॥ युष्याभिरतिस चयः कृतस्तखायं दोषः । गृषु। उपार्जितानं वितानं द्यागएव हि रचणं । तडागीदरसंस्थाना परीवाहदूवा ग्भसंी । चन्यच ॥ यद्धाधः चित्तैका वित्तं निचखानमित । यचः तदधनिलयं गन्तुं चक्रेत पन्थानमद्यतः॥चन्यच ॥ निजसैख्यं निरून्धानेोयेोधनार्जनमिच्छति परार्थभार बाईीव झेश्यैव च्ठुि भाजनं ॥ १ ॥* ॥ * ॥ ५ ॥ ४ ॥ –ਾ যেহেতুক সৎসাররূপ বিষবৃক্ষের রসাল ফল দুটি বাক্য রূপ অমৃত্যুরসের আস্বাদন এক আর সৃজনের সহিত মিলন এক মন্থর কহিল ধন পায়ের ধূলার ন্যায় আর যৌবন পৰ্ব্বত নদীরবেগের ন্যায় আর জল বিন্দু যেমন চঞ্চল এমনি অস্থির পরমায়, আর জীবন ফেণীর ন্যায় ইহা জানিয়া য়ে মন্দবুদ্ধি স্বগের অগলের উদঘাটক যে ধর্ম তাহ না করে সে লোক পশ্চাৎ ৰুদ্ধাবস্থা প্রাপ্ত হইলে তাপিত হইয়া শোকরূপ অগ্নি তে দগ্ধ হয়। তুমি অত্যন্ত সঞ্চয় করিয়া ছিল তাহার এই দোব শুন জলাশয় মধ্যস্থিত জলের বহনেতেই যেমন জল অধিক
