፴፱፱ `ंचिंतषिदॆशः ॥ দুী দুইকৰন্থন चचावातः । शाऽवदत् जग्मुखैर्हिं शोचिचिः षषूनिर्मिखिबा भषग्खकाशं षड्वा पितः यद्विणाराज्ञा चवखातुन युनांतदचाटवीराब्थेऽ झिषक्षु' भवान् मर्बखाझिगुष्षषेितॆनिषितः ५ चतः ॥ यः षु ज्ञाभिबशाचारैरतिशुद्दिः षतापवान् । धार्मिका भीfतक्षुषवः खखाभौ युञ्ज्धते भुवि ॥ षपरञ्च पझ ॥ शिार्ङ्गधचमं बेिक्ट्रन्ततभाष्घ'। ततोधर्म् । राज्ञ्ग्यश्वति। खेोर्केखिान् कुतेोभाय्य कुतेोधनं ॥ चन्यच ॥ पय्यन्व ऋच भूतानामाधारः पृचिंीषतिः। षिक्षॆपि चि पर्धये। थीयते न तु भूपतैो 難 尊 尊 静 • হস্তী বলিভেছে কে ভূমি ¢कीच झझेtछ पञांशेज1८न कश्ञि আমি শুপাল সমস্ত ৰনৰাগা পশুর মিলিয়া আপনার নিকট পাঠাইয়াছেন যে রাজাব্যতিরেকে বাস করা অনুপযুক্ত এই হেতুক নৱজ্যেতে অভিষেক করিবার নিমিত্তে সকল রঞ্জি লক্ষণেভে যুক্ত আপনাকে নিরূপণ করিয়াছে। যেহেতুক কৃপাচারাদিতে অতি পবিত্র এবং বলৰাম এবং খর্দিষ্ট এবং জ্ঞানী গে ব্যক্তি পৃথিবীতে রাজার উপযুক্ত মার দেখ প্রথম রাজাকে আশ্ৰয় কৰিবেক পশ্চাৎ ভার্ষাকে সডিৰেক জন
