९५२ ॥ क्ड़्तॆियद्झः ५ श्राप्य तं यहीत्वा उत्थाप्य धनुषि वडा भमन् कँभात् जुत्पिपासाकुलः खच्चहाभिमुखं चलितः चथ छगवाय चमूषिकाः परंविषादं गच्छन्तखमनुजग्मुनतः हिखका विलपति । एकख दुःखख न यावदन्तं गच्छास्यहं पारमिवार्षदखातहूद्दितीयं समुपक्षिर्शने हिङ्गेयनर्था వ్రైక్స్టికై * ༼ཧི་མ་ चं भाग्येनैवाभिजा धरृं बिससैध्tद्देमांपेत्खपि न मुच्वतिaन मातरि *द्रेषु न चोद्ब्वँ न चात्मनि । विश्वास् तादृशः पु'संी यावच्झिच खभाबजे ॥ इति मुज्ञर्विचिन्थ चहा दुर्दैवं ।a। यतः ॥ खक्ामलैस्न्तापविचेष्टितानि कालान्तरा वर्तिशुभाशुभानि । इहैव दृष्टानि मयेव तानि जन्झा न्तराखीव दशान्तराणि ॥ चथ वा इत्थमेवैतत् ॥ து: - তাহাকে পাইয়া ধরিয়া উঠাইয়া ধনুতে বান্ধিয়া ভ্ৰমণ কৱত শ্রমপ্রযুক্ত ক্ষুধাও পিপাসাঁতে ব্যাকুল হইয়া মাপন গৃহের আভিমুখ্যে চলিল। অনন্তর যুগ ও কাক ও উন্মুরু বড় বিস্বপ্ন হইয়া পশ্চাৎ গেল । তৎপর হিরণ্যক বিলাপ করিতে লাগিল যমুদ্রের পারে যাওয়া যেমন অসাধ্য এমনি এক দুঃখের শেষ না পাইতে আমার দ্বিতীয় দূৰ উপস্থিত হয় কেমন ছিদ্র উপস্থিম্ভ হইসে অমঙ্গল অনেক হয় স্বাভাৱিক যে মিত্র সে ভাগ্যেতেই মিলে যেহেতুক
