পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/২৩১

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

ጾፂፁ aिश्शिाः । ततः केरुराडंचूबंदझा कृषिके दिवदागार्थमंचूषिक अखभलानेोऽचिन्तबतक चुद्रप्रचुर्भत्रेधखु बिक्कमान्नैव षङ्काले । न चाचातुःषुखिल्बैः षड्श्ङ्खख्झ ऐचिकः ॥ . इंग्यालेोथ तेन धानं भला विश्वासं कृत्वा “इधिकर्ष माना विश्वाशेाद्यत्रेणाजीय संक्षाह्वाइँ दत्वा क्षककदर জানি খলনায়বদুৰিধিৰাঘৰিয়নি तेनासै सिंशेऽचतकेसर सुखं चदिति मूबिकशब्दं यद यरु वृणून तर मंचाशरदानेन तनडाखं ধর্মঘাল কিবা ৰ বুদ্ধি ত্বমানিবন্ধি सञ्चरन्दिडालन भ्राम्रा चनन्तरं च सिंछ्ा नेककालं यावन्यूबिक न पश्यति तत्कृतरावमपि न शृणेति तदा तखानुषयेोगाद्दिडाखखाप्याहार दाने भन्दादराबभूत । 普 帶 嘛 萼 轴 游 তদনন্তৱ কেশাগ্ৰছিন্ন দেখিয়া ক্রুদ্ধহইয় গভর্মধ্যে স্থিত মুকিকে মা পাইয়া ভাৰখা কলিষে ক্ষুদ্র শত্ৰু হয় পরাক্রমে cङ षबा न बांद्र च्ाशट्रक बके कबिबांब बिबिरख डांशंबं डून7 গেম কৰিবেক এই আলোচনা করিয়! সেই সিংহ গ্রামে পিয়া বিশ্বাস করিয়া দধিকর্ণনাৰে বিড়ালকে স্বত্ত্বেত্তে মানিয়া মু১ম স্বাস্থায় দিয়া আপনাঞ্চঙে বলি আৰম্ভৱ সেই *छाछ मूरिक उ बिरबइ३८ड वारिज इह मा गरेप्दजूक.१