ご ॥हितेषिदॆश्ः ॥ चन्यच्च । गुणिगणगणनारभे न पतति कठिनी स सन्भ्रमाद्यख तेनाग्वा यदि सुतिनी वद बन्ध्या कीदृशी भवति ॥.षषि च । दाने तपस् िशैीर्घं च यस्य न श्रचितं मनः । विद्यायामर्थखाभे च मातुरुचारएव सः ॥ अपरच । नरमेकेागुर्णी पुंचेान च मूर्खशतैरपि । एकश्वन्द्वस्तमेचिन्ति न च तारागणैरपि ॥ ऐखतीर्थे छ्रुतं येन तपः क्वाप्यतिदुष्करं तस्य पुचेाभबेद्दश्यः सच्चड्रे धान्नेिकः स्रुधीः॥तथाचोक्तं । चर्धागमेIनित्यमरागिता। च प्रिया च भाय्र्या प्रियबादिनी च वश्यश्व पुचेाऽर्थकरी च विद्मा षड्जीवखेाकेषु सुखानि राजन्॥ অপর গুণিসমূহের গণনারম্ভে সম্ভমেতে খড়ী যাহার নামে না পড়ে সে পুণ্ডেতে মাত যদি পূৰ্শ্ববর্তী হয় তবে বল বন্ধ্যা কেমন হয় । এবং দান ও তপস্যা ও শৌর্য ও ধনার্জনেত্তে মন যাহার সচেষ্টিত না হয় সে মাতারবিষ্ঠামাত্র । এবs গুণবান একপুঞ্জও ভাল শত মুখ পুণ্ডেতে প্রয়োজন নাহি যেমন এক চন্দ্র অন্ধকার নষ্ট করেন তারা সমূহ কিছুকরিতে পাৱে না । এবং কোন পুণ্যতীর্ষে যে অতি দুষ্কর পস্যা করি য়াছে তাহীর পৃএ অবশ্য ধনৱান ও ধাৰ্মিক ও পণ্ডিত হয় ।
