१५.८ ॥ झेितrषरँश्चः ॥ शशतििरचक्षीत् देव मामिपराधः चrगच्छ्न् पधि वििं न्तरेण वखावृतः तखाये पुनरागमनाय भषधं कृत्वा खामिनं निवेदयितुमचागतेोक्षि । सिंइ सकेोपमाइ बल्बरं गत्वा दुरात्मानं दशैय झष दुरात्झा तिष्ठति तंतः भशकलं चहीला गभीरकूपं दर्शवितु गतः तचाणत्य खयमेव पश्यतु खामोश्धुढ़ा तकिनूकूपजखे तख सिंद खैव प्रतिविम्बं दर्शितवान् ततेाऽसैो प्रकटितदंझानख अकरकल्पितरुब्धकेसरः क्रेाधात्ध.tातेादर्पात्तखेापरि बाह्मानं निःबिपब पञ्चत्वं गतः चतॆात् ब्रवीमि बुद्वियं खेत्यादि । वायखाइ श्रुतं मया सर्व सन्पुति यथा कर्फथ तहृदि वायसेऽवदत् चचासन्ने सरसि राज युचः पक्षच्चागत्च वाति सुानसमये तदङ्गादवतारित দীর্ঘমিত্ৰালিম্বিনন্ধলন্ধলুৰ প্ৰস্থা বিধৃম্মাদ যান্ধিস্থ केोटरै धारविष्धस्त्रि h 響 游 兼 禁 兼 শশক ৰলিঙ্গ মছaিাজ আমি অপরাধী নই পখেতে আগ মন করত জন্য সিংছ কর্তৃক বলেঙে "প্ত হইয়াছিলাম তাহার রাক্ষাভে পুনশ্চ মাগমনের নিমিত্তে শিৰা করিয়া ভূৰুে মিবেদন কারণ্ডে এখানে আইলাম সিংহ রুষ্ট হইয়া কহিল শমু দিয়া দেখালে দুষ্টাক্স কোথা থাকে তাছার পর শশক ভাইকে লইয়া এক গভীয় ৰূপ দেখাইবার নিধিত্তে গেল সেখানে যাইয়া প্ৰভু আপনি দেখুন ইহা ৰুছিয়া সেই সুপ জলে সিংহ আপনার প্রতিবিম্ব দেখিল জনম্বর ঐ
