ই৩২ ॥ च्हृितं पट्टैश्चाः ॥ मन्तुंी नूतॆ तथाप्यागन्तुः शङ्कनीयः । राजाच् चागन्तुक् । हि कदाचिट्पकारकादृश्यन्तै। शृणु। परेापि हितवान् वन्धुर्वन्धुरप्यहितः परः । यहितेादेइजेाद्याधिर्हितमार न्यनैषधं । चपरश्च । चारुंीद्दीरवरे नाम शुद्रकस्य मर्चेीभृतः । सेवकः खल्पकालॆन स् ट्टै सुतमात्मनः । चन्तः पृच्छति कथ मेतत् । राजा कथयति चर्चं पुरा ऋद्रकख राज्ञः क्रीडासरसि कर्पूरकेलिनाजेाराजहंस स्य पुच्द्धा རྒ་ཨཱ་ रमञ्जय्र्या महानुरागवानभवं तव वीर वरेगनाम महाराजपुचः कुतश्विद्देश दागत्य राजद्वार मुपगम्य प्रतीहारमुवाच यह तद्दतनाथो राजपुचेाराज दर्शनं कारय ततलेनासैो राजदर्शनं कारितेबूते देब यदि मयासॆवकॆन प्रथॆ जनमरुित तद्ाल्नद्वर्त्तनं क्रियतं। মন্ত্রী বলিতেছে তথাপি আগন্তুক শঙ্কনীয় । রাজা কহিলেন আগন্তুক ব্যক্তি ও কদাচিৎ উপকারক হয় শুন পর ও হি তু কারা বন্ধু হয় বন্ধু ও মহিভকার পর হয় শরীরজাত রোগ অহিত হয় বন্য ঔষধ ছিভ হয় । মপর শূদ্রক রাজার বীরবর নামে ভূত্য ছিল সে অত্যপকালেতে নিজ পুত্রকে বলি দিয়া ছিল । চক্রবাক কহিতেছে এ কি প্রকার । রাজা কহিতেছেন। মামি পূৰ্ব্বেতে শুভকরা ক্রীড়া সবোরে কপুরকেfলনাম রাজহংসের কন্যা কপূরমঞ্জরীর সহিত অতিশয় মনুরাগী হইয়ছিলাম তাহতে মহারাজপুত্র বীর
