8Rび ॥ ह्रितापट्झः ॥ ध्वन्यच ॥ रचिततयं स्ट्ा वाक्य' वाक्वाङ्गवति नाश्नं । इंसाभ्यं नीयमानाभ्यं कूर्मस्य पतनं यथा ॥ राजाह कथमेतत् । मन्ग्ली कथयति चरित मगधदेशे फुल्लेात्पला भिधानं सरस्तच चिरं सङ्कट विंकटनामानैो इंसैा निव खतः तयेमैिचं कवुिञ्जीवनामा कूद्मं च प्रतिवसति चथ। एकदा धोवरेरागत्य"तचेाङ्ग यदच श्ररुमाभिरर्दोषित्वा श्रातर्मत्खकूर्मादयेयांपादयितयाः तदाकर्ण कू मॅाहंसावाह सुइटैो श्रुतेोऽयं धीवरालापः श्रधुना किं मया कर्त्तेयं । इंस्ावाच्तुर्न्नायतं पुनरुतावत् अति र्यदुचितं तत् कसेयं । कूर्मेनूितॆ मैवं यतोदृष्टयति काराच्मच ॥ तथा चाक् ॥ সৰ্ব্বদা বচনকেই রক্ষা করিবেক কেমন ৰাক্যেতে নষ্ট হয় হ২সদ্বয়কর্তৃক মীয়মান কমঠের পতন যেমন । রাজা কহিলেন এ কি প্রকার মন্ত্রী কহিভেছে । মগধদেশে ফুল্পোৎপল নামে সরোবর মাছে তাঁহাতে অনেক কাল সঙ্কট বিকট নামে मृहे হৎস বসতি করে তাহারদিগের ਕਬੀਰ নামে কচ্ছপ বাস করে । অনন্তর এক দিবস וא הס কৈবত্তেরা আসিয়া সে স্থানে কহিল যে এ স্থানে আমরা মাজি বাস করিয়া কল্য প্রাতঃকালে মৎস্য কচ্ছপাদি নষ্ট কৰি । তাছা শুনিয়া কমঠ দুই হংসকে কহিল হে
