३२ a fइārयदैश्यः । तन्मया भद्रं न कृतं यद्च सारात्मके वेिश्वास्ः कृतः । तथाचीनं। शृङ्गिनच्व नर्द्दीनाञ्च नखिनं श्रुत्रपाश्रितः। विश्वासें.नैव कर्मचः रुद्रीषु राजवुञ्जेषु च ॥ ञ्यपरश्च । सर्वस्य हि परीच्यन्ते खभावानेतरे गुणाः । व्यतीत्य हि गुणान् सर्वान् खभावेामूडूि वैशैते । अन्यच । स हि गगए विहारी कजुमषञ्धंस्कारी ट्श्शूतकरधारी ञ्चॆतिषं मध्यचारी । विधुरपि विधि यॆागात् ऋरयते। राकृणासै खिखितमपि खलाटे प्रेज्झिनुका समर्थे। इति चिन्तयत्रेवासै यात्रेण व्यापादितः खादितश्व । चतेाचं ब्रवीमि कङ्कणस्य तु लेाभेन इत्यादि । अतः स्व्वैश्या च{वचारितं कर्म न कर्त्तव्यमिति । অ এব আমি ভাল করিনাই যেহেতুক মারাত্মক্যায়ে বিশ্বাস বরিয়াছি । সেইৰূপ পণ্ডিতেরদিগের কতৃক কথিত আছে নদী ও শস্ত্ৰধারী ও মধী ও শৃঙ্গ ও স্ত্রী ও রাজকুল এ সবলে বিশ্বাস বত্তব্য নহে । অপর সকলের স্বভাব পরীক্ষা অবশ্য করিবেক অন্য গুণ পরীক্ষা করিবেক না যেহেতু ক সকল গুণকে মতি ক্রমণ করিয়া স্বভাব মন্তকে থাকে আর আকাশ বিহারী পাপনাশকারী সহসুঃশ্মিধারী জ্যোতিৰ্ম্মধ্যচারী চন্দ্রও দৈবযোগেতে রাহুকহুক গ্রস্ত হন অতএব কপাসে
