8ご8 ॥ हितापटप्रा: ॥ तदलमिदानीं गृहनरकवासेन वनमेव गच्छामि ॥ कपिलः पुनराश्ट् । वनेपि देषिाः प्रभवन्ति रागिणं श्टहे पि पञ्चेन्द्रियनिश्चच्हत्तपः।चकुत्स्तेि कर्म्मेणि यः प्रवर्त्तते। निष्टत्तरागस्य यह तपोवनं ॥ यतः ॥ दुःखितेापि चरे द्वे'यच कुचाश्रमेरतः । खझः सर्वेषुभूतेषुन लिङ्गधन्म कारणं । उक्च ॥ टत्त्यथॆ भेजिनं येषं सन्तानार्थेच मैथुनं। बाक् सन्धवचनार्थाय टुर्गाखपि तरन्ति ते ॥तथा हि ॥ चात्मा नदी संयमपुण्यतीर्थाः सत्यादका शीलत टाटयेतानि : । तचाभिषेकं कुरु पाण्डुपुच न वारिण शु द्यति चान्तरात्मा ॥ विशेषतश्च । जन्मभृद्दु जराचाधि वदनाभिरुपद्रुतं ।। संस्ारमिदमुत्पन्नमस्ारं त्यजतः सुखं এই নিমিত্তে এখন সSসাররূপ নরকে বাস করা বৃথা মর ণ্যেতে গমন করিব কপিল পুনৰ্ব্বার কছিলেন রাগীলোকের দের কাননেভে ও দোষ প্রভব হয় গেহেতে ও পঞ্চ ইন্দ্ৰিয়ের যে দমন করা সেই তপস্যা যে ব্যক্তি অনিন্দিত কার্য্যেতে প্ৰবৃত্ত হয় সেই বৈরাগি লোকের গৃহই তপোবন যেহেতুক সকল প্রাণিতে ভুল্যদ্রষ্টা লোক যে কোন আশ্রমেতে থfক য়া দুঃখিত হইয় ও ধর্মাচরণ করে কেন না রক্তবস্ত্র ধারণা দিরূপ চিকু পূণ্যের জনক নছে । বিজ্ঞকতৃক ভাহা কথিত অাছে প্ৰাণ ধারণের জন্যে যাহারদিগের ভোজন এবং অপ ঠ্যের কারণ স্ত্রীসৎসর্গ এৰা- যাথার্থের নিমিন্তে বাক্য তাছা
