পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৬৭

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

냉* हितेापदेश: ॥ सखे चिचग्रीव सर्वथा चच जाखवन्धनविधैा सति देाष माशङ्क्य चात्मन्यवज्ञा न कर्त्तव्या । यतः। वॆाधिकाद्ये।। जनशतात् पश्यतीच्ामिषं खगः।स्एव प्राप्तकालतुि पाश वन्धं न पश्यति ॥ चपरञ्च । शशिदिवाकरयार्थहपीडनं गजभुजङ्गमयेारपिवन्धर्न। झतिमताञ्च वित्तेाक्यदरि द्रताबिधिरहेावलवानिति मे मति ॥ अन्यच्च । येामै कान्तविहारिणापि विहगाः संप्राप्नुवन्यापदं । वध्यन्ते निपुनैरगाधसलिलान्मत्स्याः समुद्रादपि दुर्णीतं किमि हारित किं सुचरितं कः स्थानखामे गुणः। कालेाहि यसन प्रसारितक्रे चङ्ाति दूरादपि ॥ इति प्रवॆाध्यातिथ्यं कृत्चालिंग्य च संप्रेषितश्चिचर्थीवार्पि झुपरिवारेा यथेष्ट देश्ान् यथॆा । क्ड़्रिखकेपि खविवरं प्रविष्टः ॥ ५ a হে সখে চিত্রগ্রীব এই জালে বন্ধন হওয়াতে দোষ মাশঙ্কা করিয়া আপনাতে অবজ্ঞা কৰ্ত্তব্য নহে যেহেতুক যে পক্ষী শত যোজন হইতে অধিকেতে আহার দেখে সেই পক্ষী মৃত্যু কাল উপস্থিত হইলে পাশবন্ধন দেখিতে পায় না । আর চন্ট 한 সূর্ঘ্যের রাহু পীড়। মীর হস্তি ও সপের বন্ধন ও বুদ্ধি মানের দারিদ্র্য দেখিয়া এই আমার বিবেচনা যে বিধাতাই বলবান এবং আকাশবিহার ও পক্ষির বিপৎপায় আর বুদ্ধিমান লোককর্তৃক অতসম্পর্শ জল যে সমুদ্র তাহা হইতে ও