পাতা:হিতোপদেশঃ (লক্ষ্মীনারায়ণ ন্যায়ালঙ্কার).pdf/৮৩

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

६ई इ हिनेोपदेशं है विखयद्भिरितरततेाजिज्ञासा सुमारव्धा तत्परिज्ञाथ साज्ज्ञैरिः कॆाटरान्निमृत्य वचिः पलायितः पश्चात् पश्चि भिरितस्ततॆानिरुंपयद्भिरुनच तरुकैटरे शावकास्थीनि प्राप्तानि । अनन्तरंते ऊचु अनेनैव जरङ्गबैनास्त्रार्क शावकाः खदिताति सर्वैः पचिभिर्निश्चित्य ऋध्रेाया पादितः । चतॆाहं ब्रवीमि श्रज्ञातकुखशीरूखेत्यादि । इत्याकर्ष स जम्बुकः रुकेापमाह मृगख प्रथमदर्शन दिने भवानप्याज्ञातकुलशीलएव तत् कथं भवता सह एतस्य मॆ हानुष्टत्तिरुत्तरोत्तरं वईते । यच विद्वज्जना नास्ति ट्राध्यस्तचालमधीरपि । निरस्लपादपे देशे एरण्डेा पि द्रुमाघते ॥ चान्यच । श्रयं निजः परेवेति गणना खघुचेतसं । उदारचरितानान्तु वसुधैव कुटुम्वकं ॥ * তাহারা শোকান্ত হইয়া রোদন করিতে ২ ইতস্ততো জি জ্ঞাসা করিতে লাগিল । বিড়াল তাহ জানিয়া কোটর হইতে নির্গত হইয়া বাহিরে পলাইল। তাহার পর ইতস্ততে অলুেষণ করত পক্ষি সকল পক্ষিশবকের অস্থি পাইল । অনস্তর তাহার কছিল এই জরদাব অামারদিগের সন্তানদিগকে খাইয়াছে ইহা নিশ্চয় করিয়া সকল পক্ষির শকুনিকে নষ্ট কাঁৱল অতএব আমি বলি অজ্ঞাতকুলশীলেরে বাস দেওয়া উচিত নয় । সেই শৃগাল ইহা শনিয়া ক্রোধেতে কহিস