૭૬ ॥ चितेीपदशाः ॥ थथ प्रभाते चेचपतिर्जगुडहरुतरुत्प्रदेशं गच्छन् काकेनावलेोकितः । तमालेाक्य काकेनेोतं सखे मृग त्वमात्मानं मृतवत्संदर्श्यं वातेनेीदरं पूरयित्वा पदं । रुतव्धीकृत्य तिष्ठ अहं तव चचुषी चञ्चामि यदाहं शब्दं करेमिं तद्ा त्वमुत्थाय स्त्वेरं पलायिष्थस् िऋगरुतथैव काकवचनेन स्थितः। ततः चेतचपतिना ह्येषात्फुल्ल लेप्च नेन तथाविधश्ठगश्चाज्ञेकितः चाः खयं घृतेस् िटूचुतूा चगं वन्धनान्मेोचयित्वा पाशान् ग्रहीतुं सबरावभूव ततः काकशब्दं श्रुत्वा ऋगः सत्वरमुत्थाय पलायितः तमुद्दिश्य तेन चेचपतिना चिप्रेन लगुडेन शुगालेाहतः॥ तथाचेन्नतं । चिभिर्वर्षे स्त्रिभिर्मसैस्त्रिभिः पचैस्त्रिभि र्द्दिनैः।। षत्युत्कटैः प,पपुंखैरिहैव फलमश्नुते ॥ ५ ५ * অনন্তর প্রাতঃকালে ক্ষেত্রপতি লাঠি হাতে করিয়া সেই স্থানে গমন করিতেছে ইহা বায়স দেখিল ক্ষেত্র পালকে দেখিয়া কাক কছিল হেমিত্ৰ মৃগ তুমি নিঃশ্বাস বদ্ধ করিয়া পেট ফুলাইয়া পাসকল স্থির করিয়া আপনাকে মৃত শরীরের ন্যায় দেখাইয়া থাক আমি তোমার চক্ষু ঠোঁটেতে করিয়া ঠোকরাই যখন আমি শব্দ করিব তখন তুমি উঠিয়। শীঘ্ৰ পলাইবা কাকের কথাতে মৃগ সেই প্রকার থাকিল। তাহার পর মহলাদেতে প্রফুল্পিত নয়ন হইয়াসে ক্ষেত্রপতি সেই প্রকার মুগকে দেখিয়া মাং আপনি মরিয়াছ ইহা
