পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/২৫

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

§ कादब्बी । पूव - कट क्कणन्तो मलदायका खन्नास्तुदन्यख बन्धनश्रृङ्खला ड्रव । मनस्तु साधुध्वनिभि पदे पदे हरन्ति सन्ती मणिनपुरा इव ॥ ॥ सुभाषित हारि विशत्यधो गलात्र दुजनखार्करिपोरिवाग्मृतम् । तदेव धति झद्येन सञ्जनी हरिर्महारत्नमिवातिनिर्न्नलम् ॥७॥ अकारणति । अकारणम् थाविष्क तेन उद्भावि न নৰৈ নিস্তবিমি মনুষযা দ্বাৰান খাজন चवष्णणाश् झस्य जनस्य भय न जायंते चपि तु सब स्य ब क्षायत ह्यथ । मञ्झाह्रम इावपस्य विषमिव यस्य चसज्जनख मुखे वदने सृदु सहम् अतौवकर्टन सहनौय दुव च कट्वाक्य सदा सब्रिहितम् भासब्रम् उपह्यित बत ते । अतएव ममापि चिकौषि तकाव्यनिन्दावाटसन्ध्रावनया असज्जनाटूभयमसौति भाव । षझ प्रथमांश्च चथ्रपति नििौधाह बीपमा बगयी परख्यरल रपेक्यात् सँस्रुटिरखड्ार ॥५॥ कटि ति । कटु, रुतिदु खावच्च यथा स्यात्तथा कणन्त बूवन्त शब्दायमानाश्व मखदायका दोषविचारिण iSAASAASAASAAAS سی-سیستسب مینامه खर्सखप्नस्वाने मखष्णगवाश्व खखा दुग्ण गा बन्धनश्यङ्ख'खा इव षखम् चायथं तुदन्ति मनी बन्धनस्यानञ्च यधयन्ति । तु किन्तु सन्त सज्जना मणिनूपुरा इव पर्द पदे खाने ह्याने सव त्रवेत्यथ प्रतिपदचेपे च साधुध्वनिमि सन्तोष करबाक् सृतिमधुरएब्दीष मनी इरति आकष ति । सृतरां मयापि प्रारिसितकाव्यख निन्दया दुण गान्झनी बैदला प्रश्र सया च सज्जनानप्रन सन्तोष सम्भाव्यत इति भाव ! अब पूर्वोपमयीमि थी निरपेषतया ससृष्टिरलडार । श्यङ्खखा पु घाटौबस्त्रधि च निगस्याः विषु ति मेदिनौ ॥६॥ सुभाषितनिति । इारि मनोइर सुभाषित प्रयतवाक्य सत्काव्यादि कवृ थक रिपी राही भमत पैोय.वमिव दुजनख खलख गखात् करठात् भधी न विशति प्रवेश न लभते । यथा राइगैखादष स्थानाभावात् करुखौछतखापि चन्द्रखामृत निगिरितु नाइ ति तथा दुज नोऽपि सन्नदयत्वाभावात् यत्र नाध्याप्यमानमपि सत्काब्यादिक नावबुध्यत दृति सरलाथ । किन्तु सञ्जनी गुणग्राही जन हरिवि यु थतिनिर्बल महारत्र कौतुभमणिमिव तदेव हारि सुभाषित छदयेन धत धारयति । सुतरां ममाप्य तत् काव्य दुज जी नावबुध्यमान परिहरेत् गुणग्राहौ तु साकखय न बुध्यमानो नितरामाद्रियेतेति भाव । चबापापमयी पूव वत् ससृष्टिरलडार ॥७॥ --- يــر -- w- - বিনা কারণে যে শত্রুত প্রকাশ করে এব ভয়ঙ্কর সর্পের মুখে বিষের স্থায় যাহার মুখে সৰ্ব্বদা নিতান্ত অসহ দুবর্ণক্য উপস্থিত থাকে এইরূপ ভীষণস্বভাব দুর্জন হইতে কাহাব ভয় না জন্মে ? ॥৫॥ কটুভাষী এবং দোধোদ্ভাবনকারী দুর্জনগণ, রক্ষশব্দকারী ও মলজনক বন্ধনশৃঙ্খলের স্থায় অত্যন্ত বেদন জন্মায় , কিন্তু মণিময় নুপুব যেমন প্রতিপদক্ষেপে শ্রুতিমধুঃশব্দে চিত্ত আবর্ষণ করে তেমন সাধুগণ সৰ্ব্বত্রই মধুর বাক্যে চিত্ত আকর্ষণ করেন ॥৬ চজের অমৃত যেমন রাহুর গল'র নীচে প্রবেশ করে না, সেইরূপ মনোহর বাক্য র্জনের কণ্ঠের নীচে প্রবেশ করে না , কিন্তু নারায়ণ যেমন অতিনিৰ্ম্মল কৌস্তুভমণি হৃদয়ে ধারণ করেন গুণগ্রাহী সজ্জন, সেইরূপ মনোহর বাক্য হৃদয়ে ধারণ করেন ॥৭