कैथायां चन्द्रापीडयौवनोदय | *ለፂ विद्यामि (१) अनुचकार त वशम्यायन (अ) । चन्द्रापीडस्य तु सवाख वाखा कलाप-परिचय बहुमानेन शुकनास-गौरवेण सहपाशुक्रीडनया सइस छच्चतया च सवविश्वभरह्यान द्वितीयमिव हृदय वैशम्यायन पर मित्रमासँोत् (ट) । निमेषमपि तन विना ख्थातुमेकाकी न शशाक् । वशम्पायनोऽपि तमुष्णंक्रमिव वावरीऽजुगक्ळुवं च्हणमपि विरच्हयाञ्चकार (ठ) ॥ ऍव तस्य सर्वाविद्यापरिचयमाचरतञ्चन्द्रापीडस्य त्रिभुवनविलोभनीयोऽमृतरस इव सागरस्य, सकल लोक हृदय नयनानन्द (२) जननखन्ट्रोदय बूव प्रदोषस्य, बडुविध राग विकार-भङ्गुर सुरधनु कलाप इव जलधरसमयस्य, मकरध्वजा(ञ) ऋत इति । महाप्राणताया महाबलवत्त्वात् ऋते विना । दिगितरत ऽन्य श tत पचमौ । चन्द्रापीक समानी विद्वानभूदिति सरलाथ । (ट) चन्द्र ति । सकलानां कलानां विद्यानां कलापे समूहे परिचयॆन विशेषज्ञानल भेन यी वहुमान सन्मानस्तन शुकनासगौरवण शुकनास प्रति पूज्यत्वज्ञानेन सह पांशुक्रौडनया एकत्र ध.लिखेलया सइ सद्वद्धतया एकत्र छद्धिं प्राप्ततया च हैतुना व शम्पायन चन्द्रापौडस्य द्वितीय छ यमिव सव विश्रमभख्यान सकलविश्वासाश्रय भूतम् । भत्र द्रव्यौत्ग्रे चालद्धार । (ठ) निमेषमिति । तेन वैशम्पायनेन । वासरी दिवस उणकर सूर्यनिव त चन्द्रापौडम् । विरहया चकार तत्याज । रहिथुरादि । अत्र पूर्णाँपमालडार । (ङ) एवमिति । सागरस्य अमतरस पौय,षद्रव इव । त्रिभुवन विलीभयति विशेषेथ मैोरुयतीति स छात्ययुटोऽन्यत्रापौ ति कत यनौय । वच्यमाणस्य यौवनारम्भ इत्यस्य विशेषणान्य तानि । प्रदोषख रणनैौमुखख । जलधरसमयख वर्षाकाखख, सुरधनु कलाप इव इन्द्रचापसमूह इव बहुविधा रागविकारा विषयामिलाषख्पविक्कतय नैौलपौच्दरच्चनवण मिश्रणानि चयअिन्। स तया भङ्गी विनश्वर । तयी कन्झधारय । कल्यपादपख कुसुम (ঞ) বৈ স্পীযন অত্যন্ত শারীরিক বলভিন্ন অন্ত সকল বিদ্যতেই চন্দ্রাপীড়ের অনুকবণ করিয়া ছিলেন। (ট) সকল বিদ্যান্তে বিশেষ জ্ঞানলাভ করায় নিজব সেই সম্মাণবশত পিতা শুকনাসের প্রতি গৌরবব ত এক সঙ্গে ধুলিখেলা করায় এবং একত্র বৰ্দ্ধিত হওয়ায় ৰৈ স্পায়ন চন্দ্রাপীড়ের দ্বিতীয় হৃদয়ের ক্ষয় সকল প্রকাব বিশ্বাসেব পাত্র পরম বন্ধু ছিলেন । (ঠ) চন্দ্রাপীড় বৈশম্পয়নকে ত্যাগ কবিয়া একাকী এক নিমেষকাল ও কি ত পাবিতেন না এবং দিন যেমন সুৰ্য্যের ত মুগমন করে অথচ ক্ষণব শও তাহাকে ত্যাগ করে না সেইরূপ বৈশম্পায়নও চন্দ্রপীড়ের অনুগমন করত ক্ষণকাল ও তাহাকে ত গৈ কবিতেন না । (ড) চন্দ্রপীড় এইভাবে সমস্ত বিদ্যা অভ্যাস কবিতেছিলেন এই সময় তাহার যৌবনকাল উপস্থিত হইল , সেই নব যৌবন, সমুদ্রের অমৃতেব স্থায় জগতের লোভজনক প্রদোষকালের চন্দ্রেীদয়ের স্তায় সকল লোকের হৃদয় ও নয়নের আহলাদকাৰী বর্ষাকালের ইন্দ্ৰধনুর ন্যায় নানাবিধ রাগবিকার সমম্বিত (নানাবিষ যুব অভিলাষবিশিষ্ট পক্ষাস্তরে—নীলপীতাদি নানাবর্ণমিশ্রিত) ও (१) कखामि । (२) छदयानन्द । ९४
