ಜ೦ वादङबरो पूव भाग सिन्दुवारदामोपहारम्, इरिचन्दनरसै प्रचालितम, कादम्बरीपरिजनोपदिष्टम, सुज्ञाशिखापट्ट चन्द्रशीतलमधिशिश्य (छ) । तत्रस्थस्य चास्यागत्या * थयत् केयूरक –“देवी कादम्बरी देव द्रष्टमागता” इति (ज) । अथ चन्द्राप ड़ ससया,ममुत्थायागच्छन्तीम, प्रख्यसखीजनपरिष्ठताम, अपनीता शेषाराजचिङ्गाम, द्रुतरामिव एकाबर्लोमात्राभरणाम, अच्छाच्छ्रेन चन्दनरसेन धवलोक्कतननुलताम, एककर्णावसतादन्तपत्राम्, इन्दुकलाकलिकाकोमल कर्णपूरी छात कुमुददल दधानाम, ज्योत्स्राशुचिनो कल्पद्रुमदुकूले बिभ्चतोम, ततकाल रमणीयेन वशीन साचादिव चन्द्रोदयदेवताम्, मदलेखया ६तहस्तावलम्वा कादम्बरोमपश्ञ्चत् (झ) । आगतम्न च मा प्रीतिपेशलता दशयन्ती प्राक्कतैव (१) खतावल्लग्बमानपत्रावख्यो धख तम् ! अवदातान शृश्वाणि सिन्दुबारकुसुमान दामानि माख्यानि उपहारा शैोभाथ समन्तहिन्थशानि यस्य तम्। हरिचन्दनरस श्वेतचन्दनजल । चन्द्रवत् गौतलमिति चन्द्रगौतखम् । मुक्तावत् शिलापझे मुताशिलापट्टस्त मुनाशिलापट्ट ग्रश्वमेक शिलाखण्डमित्यथ । अधिशिश्झ चाश्रित्य शयितवान् । (ज) तत्र ति । अस्य चन्द्रापौड़ख समौपे । दैव भवन्तम् । (झ) भथे त। भपनौतानि परित्यज्ञानि भशेषाणि समस्तानि राजचिङ्गानि तदुपयुज्ञावेशाभरणचछत्रचामरा दीनि यया ताम् अतएव इतरामपरामिव दृश्यमानाम् एकाबलीमात्रम् एकर्थ पौकहारमावमाभरण यखाताम्। अच्छाच्छ्रेन अत्यन्तनिर्मलेन । एकझिन् कर्ण अवसत लग्न दन्तपत्र गजदन्तनिमितपत्राकारालद्धारी यस्यास्तम्। इन्दुकख व कलिका थथवा इन्दुकला च कलिका च तइत् कौमखम् । ज्योत्स्वावत् शुचिनौ शुधवण कख्यदुम दुकूलं कल्पद्वचजातसूझवसनयुगलम् । साघात् प्रत्यचगतां चन्द्रोदयदैवतामिव । अत्र आत्थत्म चालडार । दती इस्तावलक्व खइस्तावलम्बा यस्यास्ताम् । کیسه مصیه نمیخ শ্বেতোৎপলদলসমূহদ্বাবা পত্ৰলত নিৰ্ম্মী। কবিধ দিয়াছিল, শ্বেতবর্ণ নিশিনাফুলিব মালদ্বারা চারিদিক্ বেষ্টন করিয়া রী থয়ছিল শ্বেতচন্দনের জলে প্রক্ষালন করিয়াছিল এবং সেই প্রস্তর BBBB BBB BB BBBB g 0 BB BB BBB BB BB BBBBB BBBBB BBBBB তাশার উপরে য়ন করি ত বলিয়া দিয়াছি । (জ) চন্দ্রাপীড সেক্ট শিলাখণ্ডের উপবে অবস্থান করিতে লাগিলেন—এমন সময় কেযুবক অসিয়া তাহার নিকট বলিল– কাদম্বরীদেবী আপনার সতি সাক্ষাৎ কবিতে আসিয়াছেন। SBS BBB BB BBBB BBBBB BBBBB BBBS BDDBBB BBBS BBBBS BBB BBBB BB BBBB BBBB BBBBB DD BSBBBBBB BB সকল রাজচিহ্নই পরিত্যাগ করিয়াছিলেন তাহাতে তঁহাকে অন্তের ন্যায় দেখা যা-তেছিল একছড়া একলহরী হাবমাত্র অলঙ্কার ছিল, অত্যন্ত নিৰ্ম্মল চন্দনে কোমল দেহখানি শুভ্রবর্ণ করিয়াছিল এক কর্ণে একটা দন্তপত্র স লগ্ন ছিল অপর কর্ণে চন্দ্রকলা ও পুষ্পকলিকার ন্যায় কোমল একটা কুমুদদল ধারণ করিতেছিলেন জ্যোৎস্নার ন্তায় শুভ্রবর্ণ কল্পবৃক্ষ হইতে উৎপন্ন (१) प्रक्वते ।
