कथायाँ कादम्वरोसवादस् ग्रह । tê R प्रायो दिवश्वमनीषीत् (ष) । क्ाद्ब्बरीरूपदर्शनद्दिश्च ब (१) जाखा पुरैव (२) निीति मकरोत् राजखच्झी (त) । तामेव च धवलेचणामाबच्चरणरणकेन चेतसा चिन्तयतो जाग्रत एवास्य सा (२) जगाम रात्रि (थ) । अपरेव्युश्व समुत्थिते भगवति रवौ, घाखानमण्डपगतस्तद्गतेनेव मनसा सहसैव प्रतीहारेण सह प्रविशन्तकेय रक ददर्श । दूरादेव च चितितलस्प्रशिना मौलिना छतपादपतनम्, “एद्यहि” इत्युज्ञा प्रथममपाङ्खविसर्पिणा चक्षुषा, ततो भ्रठ्ठद्येन, ततो रोमीदृगमेन, पञ्चाङ्ग जाभ्यां प्रधावित प्रस्वतम् (४) आलिलिङ्ग गाढ़म् (द) । उपावेशथञ्चनमाञन सर्मोप एव, पप्रच्छ च सिातसुधाधवरूंौक्वताचर चरत्प्रातिद्रवमयमिव वचनमादृत "केयूरक । कथय कुशखिनी दृंी ससखीजना सपरिजना काट्म्बरी, भगवती महिाश्व' त' च” AAS AA SAASAASSAAAAMAAAASASASS SMAMAAA SAAAAA AMAAA AAAA SAAAAAS (क) निवर्तितेति । निवति ता थीषा समस्ता गन्धव कुमारा येन स । खभवन पटमण्डपम् सञागिता प्रत्यमिबादनादिला अभ्यहि ता चशेषा राजखोवा येन स प्रायी बाडुख्य न भनय ब कथया । (त) कार्दति । कादम्बर्या रूपदशने चन्द्रापौड़करी कसौन्टर्थावलोकने या दिष्टिवि दषप्तयेव हेतेला । अत्र हेतूत्प्रं चाखडार । एतेन राजखझाां सपत्रौभावी ध्वन्ति । (थ) तामिति । भावही ध्रुती रणरणक उत्कण्ठा येन तेन । तां कादम्बरौमेष चिन्तयत । (द) अपेति । घाख्यानमण्डपगत सभामण्डपख्यित तद्गतेन व कादम्बरीं प्रति धावितेन व मनसा उप खचित । प्रतौहारेण दौवारिकेण । छत पादधी पतन येन तम् । अपाङ्गविसपिणा प्रान्तगामिना । प्रखत मागत केयरकम्। (घ) उपेति । मितमेव सुधा लेपविशेषखन धवखौक्वतानि धचराणि यख तत् तथा चरन् नि सरन् य প্রবেশ করিয়া প্রত্যভিবাদনধার সকল রাজগণকে সম্মানিত করিয়া বৈশম্পায়ন ও পত্র লেখার সহিত “এইরূপ মহাশ্বেত এইরূপ কাদম্বরী এইরূপ মদলেখা, এইরূপ তমালিকা এবং এইরূপ কেযুরক প্রায়শ এই আলাপেই দিন অতিবাহিত করিলেন। (ত) চন্দ্রাগড় কাদম্বরীর রূপ দৰ্শন করিয়াছেন এই বিদ্বেষবশতই যেন রাজলক্ষ্মী পূর্বের স্তায় আর তাহার প্রীতি জন্মাইলেন না । (খ) চন্দ্রাপীড উৎকণ্ঠিতচিত্তে ধবলনয়ন কাদম্বরীকেই চিন্তা করত জাগিয়া রহিলেন—এই অবস্থায়ই তাহার সেই রাত্রি অতীত হইল। পরদিন ভগবান স্বধ্য উদয় পাইলে, সম্ভামগুপে তদগতচিত্তেই অবস্থান করত সহসাই দৌবারিকের সঙ্গে কেযুবককে প্রবেশ করিতে দেখিলেন। কেয়ূরক দূর হইতেই ভূতলে মন্তক অবনত করিয়া চক্সপীড়ের চরণের উপর পতিত হইল , চঞ্জ পীড় এস, এস” বলিয়া, প্রথমে প্রস্তগামী নয়নদ্বারা, তাহার পর মনে মনে, তদনন্তর রোমাঞ্চদ্বারা তাহার পর ধাবিত হইয়া বাহুযুগল দ্বারা উপস্থিত কেযুৱককে গাঢ় আলিঙ্গন করিলেন (ধ) এবং তাঁহাকে নিজের নিকটেই বসাইলেন , আর যে বাক্য উচ্চারণ করিলেন, তাহার অক্ষরগুলিকে ঈষৎ হান্তরূপ মুধালেপে ধবলবৰ্ণ করিল এবং সে বাক্য যেন বিগলিত প্রেময়সে ব্যাপ্ত ছিল—এই অবস্থায় আদরের (१) विदिष्ट व । (२) पुरै । (३) क्लचित् सेति नाति । (s) प्रथितम् प्रथित तम् ।
