শান্তিপাঠ । ও তৎসৎ । হরিঃ ওঁঃ ॥ ও নমঃ পরমাত্মনে । অথ সামবেদীয় শান্তিপাঠঃ । ॐ श्राप्यायन्तु ममाऽङ्गानि वाक् प्राणश्वतु, श्रो६.मथो वलमिन्दियाणि च सर्वाणि । सर्वे ब्रह्नोपनिषद्' माऽच्हं ब्रह्म निराकुर्थॆां मा मा ब्रह्म निराकरोदनिराकरणमस्त्वनिराकरणं मेऽस्तु । तदात्मनि निरते य उपनिषत्सु धर्मास्ते मयि सन्तु ते मयि सन्तु । ॐ शान्तिः श्ान्तिः शान्तिः ॥ ह्वरिः ॐ ॥ আমার অঙ্গসকল আপ্যায়িত হউক। বাক প্রাণ চক্ষু কৰ্ণ বল এবং অন্যান্য ইন্দ্রিয় সকল তৃপ্তিলাভ করুক। সমস্ত উপনিষদ ব্রহ্মকে প্রতিপাদন করিতেছেন। আমি যেন ব্রহ্মকে উপেক্ষ না করি। ব্ৰহ্মও আমাকে উপেক্ষা করিয়া যেন দূরে না থাকেন। তাহার নিকট আমার ও আমার নিকট র্তাহার অপ্রত্যাখ্যান বিদ্যামান থাকুক। চিত্ত আত্মাতে রমণ করিলে উপনিষদ-প্রদর্শিত যে ধৰ্ম্মলাভ হয় সেই ধৰ্ম্মগুলি আমাতে প্রস্ফুটিত হউক, আমাতে প্রস্ফুটিত হউক। বেদধ্যায়ন কালে আধাত্মিক, আধিদৈবিক ও আধিভৌতিক এই ত্ৰিবিধ উপদ্রবের শান্তি হউক । হরি ও ॥ অথ ঋগ্বেদীয় শান্তিপাঠঃ । उँ वाङ मे मनसि प्रतिष्ठिता मनी मे वाचि प्रतिष्ठितमाविरावीर्म एधि ॥ वेदस्य य श्राशीख्य: श्रुतं मे मा प्रहासीरने नाऽधीतेनाऽहीराचान्त् सन्दधाम्यृतं वदिष्यामि । सत्य' वदिष्यामि । तन्मामवतु ॥ तद्वक्तारमवल्ववतुमामवतु वक्तारमवतुवक्तारम् ॥ ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः ॥ हरिः ॐ ॥ যথোক্ত তদ্বিদ্যাপ্রতিপাদক প্রন্থপাঠে প্রবৃত্তা মদীয়া বাকু সৰ্ব্বদা মনসি প্রতিষ্ঠিতা-মনসি যদ্যচ্ছদজাতং বিবক্ষিতং তদেব পঠতি। মনশ্চ |
