পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/২৩৫

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

२१४ कादम्बरो पूर्वभागे छताभ्य,त्थानाञ्च (१) ता तस्यामेव पर्यद्धिकायामुपवेश्य खयचोपविश्झ ( ) भविज्ञातवाष्यकारणो भीतभीत इव करतलेन विगतवाष्याभ कर्णौ कुवन् कपोली भूपाल [३] तामवादीत-[ग] "देवि । किमर्थ मन्तग त गुरुशी कभार मन्थरमशव्द रुद्मत ग्रथ,न्ति हि सुक्लाफलजालकमिव वाष्प्रविन्दुनिकरमेतास्तव [४] पद्मपड तय । किमथच अशीदरि । नालइ,तासि ? । बालातप इव रज्ञारविन्दकोशयो किमिति न पातितच्चरणयोरलप्तकरस ? । [४] कुसुमशर सर -कलह सकौ कस्मात् पादपङ्गज स्वर्गेन नानुग्टहोतो मणिनपुरी ? । कि निमित्तमयमपगत [६] मेखला कलापमूको मध्यभाग ? । किमिति च हरिण इत्र हरिणखाच्छनै न लिखित [७] (ग) छातैति । क्वताभ्यु,त्यानां राज्ञ सद्मानप्रदभ नाथामति भाव । ता विलासवतौम् । अविशात वाष्पख विलासवत्या थरुनिगैमख कारण येन स भतएव भौतभौत इव भूपाली राजा करतलेन पाणिTा कपोखौ विलास वत्था गण्डौ विगता दूरीभूता वाआश्वसाम् थञ्चणखान कण विन्दवी यास्त्र ती तादृयौ कुवन् त विलासवतौन्। (घ) दॆवॆौति । षन्तगैत्य fषचयितस्य गुर1मश्त श्रीवस्य भरण मन्थर् मन्दं मन्दम् च यच्द गौरव। यथा खागथा । पद्मपड नायी नयनरामश्रणय । मुनाफखजाखक मौशिकसमूहमिव ख खत्वादिति भावः । अत्रोपमाखडार । रक्तारविन्दकोश्रयी रक्तवण पद्मकखिकयी बाजातपां नूतनसूयाखोक इव । पातित थपि त । उपमा । कुसुमशरौ मदन एव सरां वापौ तस्या कलइंसकौ कादक्वखरुपौ उदखनसाधचयादिति भाव मणिनूपुरौ पादावव पदजे तयी साश न कषात् न अनुग्टईौतौ प्रसादपात्रौछातौ । भवान्निष्टग्रव्दनिबन्धन परम्परितरुपकम् किच्च पादपद्धजेलयनेन तंग य सङ्क समस्तवस्तुविषय साङ्घकपकश्वत्थणथारैकाश्रयानुप्रवमरुप सङ्घर । थय मध्यभाग कटौदंग किनिमित्तम् अपगतेन दूरौभूतेन मेखलाकखापेन काच्चौदाम९पालदारेण मूको नि यन्द । DDDD DBBB BBB BBBB BBBS BBBB BBB BBBB BBB BB DDD DD অন্ত পুরের বুদ্ধ স্ত্রীলে কেরা কিছু দূরে থাকয় আশ্বাস দিতেছে, কঙুকিগণ হুচিস্তাব ত fণনিমেষনয় ন নিকটে থাকিয় সেবা করিতেছেন আর এখন কি করা উচিত এই ভাবনায় নিশ্চল ও কাতরনেত্র পরিজনবর্গ শোকে নীরব হহয়! চতুদিক্ বেষ্টন করিয়া রহিয়াছে। (গ) রাণী রাজকে দেখিয়া গাত্রে থান করিলেন, তখন রাজা বাণীকে সেই থাঢ়ের উপরেই বসা<য়৷ BBB BBBB BBBB BBBBB BBBS BBB BBBBBB BBB BB K BBS BB BB DD BBBBBB BBB BBBBB BB BBBBB BBD DD BBBB BBB লাগিলেন— (ঘ) “মহিধি ! গুরুতর মনের শোকে নীরবে অল্প অল্প রোদন করিতেছ কেন ? তোমার নয়নের এই লোমগুলি মুক্তসমুহের ষ্ঠায় অশ্রুবিন্দুসকল বহন করিতেছে। হে কৃশোদরি । অলঙ্কার ধারণ কর নাই কেন ? দু’টা রক্তবর্ণ পদ্মকালকার উপরে নুতন রৌদ্রের (१) छतप्रत्यु,त्यानt छतप्रत्यभ्यु,त्यानां । (२) पर्यदिकायामुपविश्य । (३) भूभिपाल । (४) तवायता । (५) प्रथमखझकरस । (६) कि निमितमपगत । [e] भाखिखित ।