পাতা:কাদম্বরী (হরিদাস সিদ্ধান্তবাগীশ).pdf/২৩৭

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

२१ ६ कादब्बरो पूर्वभागै तै [१] वडुल पच-प्रदोष इव चन्द्रलखा विरहित करोति मे दृष्टिखेदम् [२] प्रतिबडुल-तिमिर पटलान्धकार कुसुमरहित केशपाश (३) (ज) । प्रसीद, निवेदय देवि ! दु खनिमित्तम् । एतै हि पज्ञवमित्र सराग मे ह्रदय कम्ययति तरलेोछतस्तनाशुकास्तवायता निश्ल्लासमारुता (४) (झ) । कञ्चित् मयापराइम् ? प्रन्धन वा केनचिदस्मदुपजीविना (५) परिजनेन ? । प्रतिनिपुणमपि (२) चिन्तयन् न पश्यामि खलु खलितमख्यमप्यात्मन (७) स्रुवद्दिषये । ल्वदायत्त ६ि मे जीवित राज्धच (ञ) । कथ्यता सुन्ट्रि ! शुच कारणम” इत्येवमभिधीयमiनापि (८) विलासवती (^) यदा न किञ्चित् प्रतिवचन प्रपेदे, (१०) तदा विष्ठदवाष्यहेतु मख्या परिजनमप्टच्छ्त् (ट) । স্বমস্থা तखास्ताम्बूलकरढवाहिनो सतत-प्रत्याध्यक्त्रा मकरेिका नाम राजान مسیری *سم۔-سہ۔ कारो दृष्टिप्रसाररीधौ बहुलपचख क्वणपचम्य प्रदोषो यामिनौमुखमिव कुसुमरहित धतएव अतिवडुखतिमिरपटल वत् धन्धकार केवखऊणवण इत्यथ ते तव केशपाश मे मम दृष्टिखेद नयनदु ख करोति । अत्र पूर्णोपमाखडार । (भी) प्रसीदति । तरलौछात चचलौछात स्तनधीर शुक वसन यस्त थायता दौर्घा तव नि श्वासमारुता निश्वासवायव पल्लवनिव रागैण अनुरागैण रतिाम्रा च सङ्घ विद्यमानमिति सराग मे मम तृदय कन्यथति उद जयति सञ्चालयति च । भत्रापि पूर्णीपमालडार । (अ) कखिदिति । कथिदित्यभौटप्रश्न । मात्झन खस्य । खलितमन्याय्याचरणम् । (ट) कथ्यतामिति । ग्रच शीशख । प्रतिवचनमुत्तरम् प्रपेदै प्राप्ता दत्तवतौत्यथ । विहजुख इखि प्राप्तख वाष्पख असुण छैतु कारणम् । पृच्छतेहि कर्षकत्वादुभयवापि कमणि हितौया । নাই তাহাতে গাঢ় অন্ধকারসমূহ দৃষ্টি রোধ হইতেছে—এইরূপ কৃষ্ণপক্ষের প্রদোষকাল যেমন নয় নব দু খ জন্মায়, সেইরূপ পুষ্পবিহীন , সুতরা গাঢ় অন্ধকারের স্তায় ঘোর কৃষ্ণবর্ণ তোমার এই কেশকলাপ আমার নয়নের দু খ জন্মাইতেছে। (ঝ) মহিষি । প্রসন্ন হও দুখের কারণ প্রকাশ কর , সাধারণ বায়ু যেমন বক্তবর্ণ পল্লব কম্পিত করে সেইরূপ তোমার এই দীর্ঘ নিশ্বাস, স্তনের বসন কম্পিত করিয়া আমার অমুরক্ত হৃদয়কে কম্পিত করিতে ছ। (এঃ) আমি কি কোন অপরাধ করিয়াছি ? কি বা আমার আশ্রিত অঙ্ক কোন পবিজন কোন অপরাধ করিয়াছে ? আমি অতি নিপুণভাবে চিন্তা করিয়াও তোমার বিষয়ে নিজের অল্পও কোন অষ্টায় আচরণ দেখিতেছি না। কারণ, আমার জীবন ও রাজ্য এই উভয়ই তোমার অধীন। (ট) অতএব মুনারি তোমার শাকের কারণ বল।” রাজা এইরূপ বলিলেও বিলাসবর্তী যখন কোন উত্তব করিলেন না তখন বাজা পঞ্জিনদিগকে তাহাব অতিরিক্ত অশ্র পাতের কারণ জিজ্ঞাসা করিলেন । (१) क्वचित् ते दृति नाति । (२) दृष्टिवेदनान्। (R) चश्वकार कयपाय । (४) श्वासमरुत । (५) अनुजीविना । (६) क्कचित् अपि यब्दी गा त । (७) क्लचित् धख्य शब्दी:पि गाति । झचित् अपिशब्दो न दृग्ग्नते । (९) कुत्रचित् विलासवतैौति न बत्त ते । (१०) प्रतिवच प्रतिपेदे ।