कथाया राज्ञीगर्भावार्तावगम । २४२ गर्भासभवान्टतावसेक-(१) निर्वाप्यमान-शोकानलप्रभव धूममिव वमती (२) आननग्टर्हीत-(३) नौलोतपलयोरिव चक्रवाकयो तमाख पल्लव लाञ्छित-मुखयोरिव कनककखसयो सक्कदिवालिखित-(४) छाष्णागुरु-पढ़-पत्रलतयो प्रह्मामायमानच,चुकयो पयोधरयो , (र) अस्ध च प्रतिदिनमतिगाढतामापद्ममानेन (५) कार्षी कलापेन दूयमानस्य नश्यत्रिबलि लेखावलयख क्रशिमानमुज़ भाती मध्यभागस्य” (ख) इत्य व ब्रुवाणमवनिपालमन्तमु ख विनिगूढहास ) ( ) शुकनास - देव । किमायासयसि देवीम, हूयमनया कथयापि खष्जति, त्यज कुलवधॆना-कथित-वार्त्ता खण्जामायडा मवि तूणीमा तेऽपि गभ खभावन खय प्रकाशमानाया शरीरपाण्डु,रताया सव थब गोपनासभव इति भाव । धव परिमलेत्यादिना सामान्य जामाखड़ारी व्यज्यत दृति वस्तुना;लदारध्वनि । (र) भनयीरिति ! गभ स्य सन्ध्रव उत्परैिव अमृत तस्य अवसैकेन निर्वाध्यमाणी निर्वाण नौयमान ग्रीक पुत्रानुत्पतिजनिती विषादएवानलशचात् प्रमवति उत्पद्मत इति तम् ध म वमतीरुद्दगिरतीरिव स्वाममुखलादिति भाव । भत्र परम्परितरुपक क्रयाँत्य घयाँरङ्गति भावन सङ्कर । आननयीग्ट छौते नौलीत्पले याभ्यां तयीषक्र वाकयी पचिणीरिव खितयोरित्युपमा । तमालपल्लवाभ्यां खाव्कृिते चिझिते मुख उपरिभागइय ययीखयी कनक कखसयीरिव खितयोरित्युपमा । सक्कदैकवारमात्र न तु पूव वत् प्रतिदिनमिति भाव थालिखिते चिबिते छणागुरु पड़न गाढक्कणागुरुद्रवेण पत्रलते पत्रवर्हौइय यथीसयौरिव ह्यितयोरिति क्रियैोत्ग्रेचालड़ार । तथा श्यामायमाने च चुके भग्रभागइय ययोस्तयी च चुकन्तु कुचाय स्यादित्यमर । अनयीश्व पयोधरथी रतनयी कि प्रतिविधाख सौत्यन्वय । अनयीरपि गभ लचणप्रकाशकन्व दुनि वारमंबति भाव । \ल) अस्यति । प्रतिगाढतां मध्यभागस्य क्रमेण रथ खतया दृढसलग्नत्वम् । काचौकखापेन रशनादाबाँ दूयमानस्य थतिदृढसलप्रतया पौडामानस्य नश्यत् उदरपौवरत्वन क्रमेण विलीप प्राप्नुवत् विवखिलेखानां बखिब्रय *परेखागां वलय मण्डल यसिान तस्य क्वशस्य भाव क्रशिमा त पूव क्वशत्वम् उज झत क्रमेण त्यजत अख च नध्यभागख उदरस्य कि प्रतिविधास्यसीत्यन्वय । भखापि सव जनगैभलचणतयाऽवगम्यमानत्वादृगीपगासभव इति भाव । কুঙ্কুমামুলেপন সৌরভদ্বারাই অনুমিত হইতেছে এব ইহা ক্রমে পাণ্ডুত প্রাপ্ত হইতেছে, মুতবা তুমি ইহার কি প্রতিবিধান করিবে ? (র) আর এই স্তনযুগলের অগ্রভাগ খামবর্ণ হইয়। গিয়াছে তাহাতে বোধ হইতেছে যে গর্ভোৎপত্তিরূপ অমৃতসেকে শোকানল নিৰ্ব্বাপিত হইয়াছে তাহার ধূম যেন উদগিরণ করিতেছে এবং মুখে নীলোৎপলধারী চক্রবাকপক্ষি যুগলের ন্যায় এবং তমালপল্লবদ্বারা আবৃতমুখ স্বর্ণকুন্তদ্বয়ের স্তীয় দেখা যাইতেছে , আর কৃষ্ণাগুরুদ্বারা ইহাদের উপবে একবারমাত্র যেন পত্ৰলত চিত্র করিয়া রাখা হষ্টয়াছে বলিয়৷ প্রতীতি হইতেছে , ইংরেই বা কি প্রতিবিধান করিবে ? (ল) আব তোমার উদয়ট দিন দিন পূর্বের কৃশতা পরিত্যাগ করিতেছে (ক্ৰমে মোট হইতেছে), তাহাতে উহার থরগুলি ক্রমে বিলুপ্ত হয়। যাইতেছে এবং চন্দ্রহাব অত্যন্ত লাগিয়া পড়ার ব্যথা পাইতেছ ইহারই বা তুমি কি প্রতীকার করিবে ? –(ব) রাজা এইরূপ বলতেছিলেন তখন শুকনাস (१)गभ सक्षवावसेक । (२) वस्ती । (२) भनए ीत ग्टीत । (४) खिखित । (५) चतिगाढ़तरताम् थापाद्यमानेन । (९) भ्रन्तमुखहास मुखनिगूढचाच ।
