कथायाँ चन्द्रापीडवृिं राजय (घ) । एते हि (२) /*{रुदधिजलावगाहदुललित बल-मदावखिप्ता दशरथ-भगोरथ भरत दिलोपालर्व-मान्धाढप्रतिमा कुलाभिमानशालिन सोमपायिनी मूर्खाभिषिता पृथिव्या सर्वपाथिवा रचाभूतिमिवाभिषेक पय-यात पूतै ख.डामणिपज्ञवेरुद्दइन्ति मङ्गख्या भवच्चरणरज सइतिम (ड)। एभिरियमादिपव'तेरिवापरेध्'ता धरित्री, एतानि चाप्यमीषामाप्लावितदशदिगन्तरालानि सेन्द्यानि मावैन ग्टझैौता । उच्च तानि भान्दोलितानि । किरौषुि यानि पत्राणि पर्णाकारागास्तानि मकरा खनामप्रसिद्धा जल जन्तुविशेषा इव त सलिखधारा दूव निर्मील! तस्य तारापौडस्य चरणनरल्लानां मथ खराजध किरणश्रणथ न पौता नमस्कारकाने न ग्रस्ता अपि तृ सव षामेवेत्यथ ! अत्र लुीपमा श्रौतीपमा अर्थापतिद्म त्धतेषामङ्गाङ्गि भावन सङ्गुर् । (ङ) दैवतारापौडन विजिता राजानो भवन्तमपि प्रणिपतन्तीत्याइ एत इति । हि तथाहि । चतुर्णामुदधौनां समुदाणा जनेषु य भवगाह दौपान्तरविजयगमनाथ मवतरण तदैव दुल लित इठकारिता थेषा तेषां तथोक्तानां बलानां सन्याना मदैन न्टप ण भवनिमा Pपि ता । दशरथादय प्रसिद्धा अखकाँ नाम दानशौग्ड़ कश्विद्राजधि महिाभारताश्वमेधपव णि प्रविड् तत्प्र'तमाति तुष्धा । कुलाभिमानशालिनी मञ्झाकुलौल्पच्य इडार्विशिष्टा । `लीम पायिन सोमयाग विधाय मामरसपायिनां नियतयज्ञानृष्ठाधिन इत्यथ । मूर्दसु भभिषिता रायप्राप्तिर्काले छाताभिर्षेवीं प्रथिव्यां सब पाथि वा भभिषेकपथ पातन थभियको जलमन्पक ण पूत च डामणिपल्लव वि दा तच.डामषिर्भि रचाभूतिमिव रचाथ कयन्नौयभष्मव मङ्गलया कल्थ कtौम् भ तत्तव चरणयी रज सइति ध लिसमृहम्'उदइति नमस्कारकाले धारयति । अत्र तैषा राज्ञा प्राधान्यप्र तपा-नक र्य प्रति बहुतरकारणपन्चासात् झमुच्चय बौतीपमा चानयोरङ्गाड्रिभावेन सङ्खद ! * নূতন পদ্মবলিকাব ন্যায কোমল অঞ্জলিপুট স্থাপন কবেন নাই , কোন কোন বাজা বা স্বর্ণ ফলকাঙ্কত নিজ নিজ ললাটদ্বাৰা (ন স্কাৰ ক বা কবিয়া) সম্ভাব ভূমিতল মন্থণ (পালিস) কবেন নাই , োন কোন বজা বা নমস্কাৰ কৰিবাব সময় মহাবাজ ত বাপীডেব পাদপীঠে আপনাদেব চূড়ামণি ঘষা কবেন নাই , কোন বাজা । (প্রতীহাবীর ন্যায়) বেত্রথষ্টি ধারণ করো নাই , কোন কোন বাজ বা চামব আন্দোলন করেন নাই , কোন কোন বাজা বা জয়শব্দ উচ্চারণ করেন নাই এব মকর যেমন সমুদ্রেব জলধারা পান কবে সে রূপ কোন কোন রাজীবই বা মুকুটেৰ স্বর্ণপত্রনিৰ্ম্মিত মকরাকার অ শওলি মহাবাজ তারাপীড়েব চবণৰ্নৰ্থেব নিৰ্ম্ম । কিরণশ্রেণী পা করে নাই। (ঙ) যে সৈন্তগণ অন্যান্ত দ্বীপ জয় কবিতে যাইবার নিমিত্ত চারি সমু দ্রব জলে অবগাহন করিয়া অত্যন্ত সাহসিকতা প্রকাশ কবিয়াছে, সেই সৈন্তগণেব গৰ্ব্বে গৰ্ব্বম্বিত এব দ বথ ভগীৰথ ভরত দিলীপ অলৰ্ক ও মান্ধাতার তুল্য গু বাৰু কুশগৌরবসম্পন্ন সোমৰসপানী ও রাজ্যে অ ভষিক্ত পৃথিবীব এই সকল প্লাজ গণ অভিষেক জল স স্পর্শ পবিত্র আপন আপন চুডমণিদ্বার धख्ळीघ्र রক্ষাভক্ষেৰ স্থায় ہمبسمیہممممم--س۔ (१) वश्चरण । (९) ঘন ছি না। ५२
