পাতা:দাক্ষিণাত্য.pdf/১৬৬

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

छूऊँीश डाश्। ] দাক্ষিণাত্য বাজা। তঁাব আযাবৰ্ত্ত, আমাৰ ও দক্ষিণাত্য । ভাবত-আকার্শেব এক দিকে তিনি প্ৰচণ্ড সুযা, আমি ও অন্য দিকে শতাংশু চন । জ{ফ’ব । দেখা কবাবে পিতা । পুলি যখন নবাক হ’তে পৰিনাণ ক’বে পবমেশ্ববোিল সঙ্গে দেখা কবা ত পাবে, আমি দিল্লীশ্ববকে দেখাতে পাববো না ? আদেশ করুন, সেনা-সজ্জা কবি । গঙ্গু। না-কাজ নাই। দ্য জনাব সংঘাতে এখনহৰু আকাশখানা দীর্ণ হ’য়ে যাবে। গোঁবৰ নিনে লোফালুফি কবৃবো। আমবা, মবােব কতকগুলো নিৰীহ । না জাফব। বক্তপাত ক’বে আৰ এ জিদ বাখতে চাই না ; ও কাবা আসছে জাফািব ? জাফৰ। আ জা নববাম পিতা । এখানকাব পদ্ধতি এই, বৎসবেল প্রথম দিনে দেবর্ণিাবিব সমগ্ৰ কুমাৰীল। সম\fব ৩ হ’য়ে এখানে যিনি বাজা বা বাজপ্ৰতিনিধি থাকেন, তাৰ কপালে মঙ্গল ফোটা দিযে যান , তাহ বোধ হয ठादा श्रान्छन । গঙ্গু। ৪-আমাৰই যে ভুল হ’চ্ছে । এই বকম নববর্ষে আমােবও ম৷ ভগ্নিবা যে এই বকম যাব তাৰ কপালে এই ফোটাই দিযে গেছেন। ‹ባሻ -- (ሳኻ °ነ] ቫቕ Gi ' গীতিকণ্ঠে কুমারীগণ উপস্থিত হইল। কুমাৰীগণ - 5ीड । ठ{{5 1 *4 वय:ग में तीन 5.4एल ০সি 2 ^দবগিবি নব বাবকাব পলাশ । * মল ৩নু- নি সোহাগ শিহৰিত, স্বভাব পেযেছে ফিাৰ ঘুচিছে যা অভিনীত, সেই মুখ, সেই হাসি, মুক্ত জলদিবাশি, সেহি সে নীলিম অ্যাপি পুলকধাবা ববষে । ( tr. )