মিথ্যাভিশংসন মিখাকোপ ( পুং y বৃথা কোৰ । মিথ,ক্রিয় (পুং ) মিছামিছি কেন । निर्थrा यह (*) बूषा जाअश्, अत्रर्षक cब्रांश । शिक्षत्रिं१ि ( शैौ ) बिधJ। बाषशब्, रुश्छाऽङ्ग१ } মিথ্যাচার (ত্রি) মিথ্যা আচারে বস্ত। কপটাচার, দাভিক। ( टैक्ष्ब्रदाबी ) ८ष बाकि कोईक्षिक नरूण गश्यफ कब्रिग्ना মনে মনে ইঞ্জিয় বিষয় সকল পারণ বা ভাবনা করিতে থাকে, उग्रंबभूगैडाग्र ऊाश्न भू बाङि७ मिथा5ाद्र मtथ ऊँड हऐब्रtइ । “कुब्रिज्ञानि ग१ामा श् आएउ मनमा इब्रन्। ইজিয়াখান বিমূঢ়ায় মিথ্যাচার: স উচ্যতে।"(গীতা ২ জঃ) भि१jाझब्रिाऊ (क्ली) मिश सजद । भिशrाख्ठान (#ी ) अगङT¢यां५, बांडि । भि५Tांङ्ग (क्ली) • बिथाॉब्र छांव । २ माग्रां ।। ०६बम भएङ थडे দশ দোষের মধ্যে একটী । মিথ্যাত্বিন (ত্রি ) মায়াচ্ছন্ন। মিথ্যাদর্শন ( ক্লী ) ১ ভুল দেখা। ২ ভ্রান্তমত। ৩ ষে দর্শনে মিথ্যা কথা লিখিত হইয়াছে । মিথ্যাদৃষ্টি (স্ত্রী) মিথ্যা চ যা বৃটিশেতি কর্ণধা । কৰ্ম্মফলাপ বাদক জ্ঞান। পর্য্যায়—লাস্তিকতা, অসত্যদর্শন । মিথ্যাধ্যবসিডি (স্ত্রী) মিথ্যা অগত্য চ সা অধ্যবসিদ্ভিশ্চেতি।
- भि५Tी अ५rयगांब्र । २ बग:ङjा९माझ् । মিথ্যানালিশ, (সং মিথ্যা + আরবী নালিশ) মিথ্যা অক্তিযোগ। मिथriमिब्रमन (ङ्ग) भिषग भनऊा९ निब्रजष्ठश्नानडि
নিরূ-মস-করণে লুটু। শপথ দ্বারা অস্বীকার । মিথ্যাপণ্ডিত (ত্রি ) পণ্ডিত ৰলিয়া ভাণকারী, মূৰ্খ। মিথ্যাপুরুষ ( পুং ) ১ ছায়াপুরুষ । ২ cয পুরুষের প্রকৃত श्रृङ्घ| नोहे ! মিথ্যা প্রতিজ্ঞ (ত্রি) মিথ্যাশপধকারী, অৰিখালী। মিথ্যাপ্রবাদিন (ত্রি) মিথ্যাবাৰী। f थाधडूठि (बी) भगरिक, बिह काश्च जश्बाण । মিখ,াফল (রা) কাল্পনিক ফল, মিথ্যা পুরস্কার । भिथाडिशीन (औ) मिशो दणी । মিখ্যাভিযোগ (রা) মিখ্যা অগত্যমন্তিৰোগ। মিখাপৰা। অর্থাৎ অমুকে জামা এত টাঙ্ক ধারে, অমুক আমার সর্বजान कब्रिडाटझ हेकाश् िविषा डेडार्कन । ईशब्र गईiाब्र अङrाषाॉन । ( जबग्न डब्रड } 婚 ৰিভিশংসন (রী) বিখ্যা অসত্যত অভিশংসন তখন। बिशी कथाथsांब, बूवण कषां*वगा चर्षां९ जबूरक cगांग মিথ্যাসাকিস্ कृब्रि कब्रिज्ञाcए,अमूरक चभूक इकाई कब्रिशtइ हेडाकि cवारमा কথা খ্যাপন। ইছার পর্য্যায়-অভিশাপ। भिर्थrांउिललुि { जौ) क्षिा जडिएषाभ । भिशांडिला० (भू१) विषा अछिलागः । क्षिrावात्र । सांजमारनब्र ज#*ीचौक छडूशैब्र ब्रारज कथनर्णम कfकरछ माहे। ७ई निन कववर्षtन अभवानअख शहेहङ इव ।
- গুরুপক্ষে চতুর্থাৎ সিংহে চজক দর্শনম্। মিখ্যাভিশাপং কুরুতে ম পণ্ডেস্তুত্ৰ তং ভঙ্গ ॥”
( किषाॉक्खिचक्षुछ ८डजिब्राज) भिशंाiअङि (जौ ) धिषjा छोtगो बङिएन्कङि । • बाडि । * २ अनङ बूझ । भिशTामांन (५९) दूधी गभाम, मृथा मछ । भिशाitशौक (गू१) क्र°ब्रनानिघ्न दिक्रक cषाण । बिश्भ স্থানাভিঘাত জগুচি প্রাণিসংস্পর্শ প্রভৃতি রূপ বিরুদ্ধ ৰোগ । ৰথ-ৰেগধারণাদি শষ্ট্ৰীয় মিথ্যাযোগ, পক্লধবচনালি ৰাও,भिशायां★, झूर्शकांगिब्र ठौख जां*ांकि प्रांड मिषritवाश्न *क्९ স্তনিত্যাদি শঙ্কের অত্যধিক শ্রবণশক্ষা মিথ্যাৰোগ ইত্যাদি । (চরক স্ব ১৬আ:) शिशTांयां का (औ) भिषाॉबाग, भिइ कषा। | মিথ্যাবাচ (ত্রি) মিখাৰাণী । | মিথ্যাবাদ (পুং ) মিছা কথা । মিথ্যাবাদিন (ত্রি ) ৰে মিছা কথা কয়। | भिशंrांति झांद्र ( #ी ) » बूथ श्रtन । २ कूषावशब्र । | মিথ্যাব্য’হার (পুং , ১ অল- কাৰ্য্য। ২ অনধিকার চর্চা । মিথ্যাসাক্ষিন (ত্রি) মিথ্যাভাষী গান্ধী, সাক্ষাদ্র। চেতি কুটসাক্ষী। জালগাক্ষী । “উক্তেছপি সাক্ষিভিঃ সাক্ষ্যে বঙ্গকে গুণৰশুমাঃ । দ্বিগুণী ৰাষ্টখ ক্ৰযুঃ কুটা: স্থাঃ পূৰ্ব্বপাক্ষিণঃ "" (ৰাজ্ঞৰদ্ধা) बिडाक्रब्राइ गिषिउ आरु,–गाउको, बशत्राख्री, अ-ि S DD BBD DS D BBBDDSBBB BBBB Bt DDSBBS B कूप्लेनाकिनांउाद्र थे नकल cणांक याएं श्हेब्बा भारक । मिथा। गांकTत्राफ1 जग्राढ८ग्न cष छूइ छब्रा*ि ज*न कब्रिब्राह्णि, दाशत्र विगtग'बिषा गाक्र, cगeद्र श्, ॐ इकड ब्रानि छांशtग्नहे इट्रेब्रः षtरक । “যে পাতককৃজ্ঞাং লোক মহাপাককিনাং তথা । अभ्रिमामाक ८ष cणाक! cव 5 ब्लौताणषांछिमr१ ॥ tsछांन् ननिबोtधांछि द: नाकाबनृङ१ वरन९ ॥ इङ्गड५ षचंद्र किकि९ जश्राखब्रभरेड: झङम्। उ९नर्कः उछ बामैौहि या नब्राजक्रग वृक् ॥” (बिङtजब्र)
