ভারি [ లిసిసి ) छांटग्नौलौजक्रांउँौङ्ग যায়। তাহার কবিতাগুলি কেবল ষে প্রসাদপূর্ণ পদকৰ शाब्राहे भब्रिटनालिस, छांश माइ, अखर्मिश्ठि श्रृंडीौइ छांदार्षসমূহের অপূৰ্ব্ব সমাৰেশচাতুৰ্য্যেও তাছায় কৃতিত্ব অনঙ্গनाशाब्रगठ जांड फब्रिब्राप्इ । बशकवि डाब्रदिब्र ननिफ-मधूब রচনা অর্থগৌরবে ষে প্রধান স্থান অধিকার করিয়াছে, তাছা কাব্যরল রসিক কোবিজ্ঞাণের “উপমা কালিদাসপ্ত তারবেরর্থগৌরবম্। নৈষধে পুললিতা মাৰে লৰি আয়োগুণঃ o ७हे दक्ष्मी दोब्राहे जश्रछ ७धछिणन्त्र श्रेष्ठराइ । यनिक টীকাক্ষার মল্লিনাথও একটা শ্লোকে অন্তর রসপূর্ণ সারিকেল ফলের সহিত ভারবিকবির উক্তির তুলনা করির লিঙ্কদিগকে हेछछ्धष्ठ हेहां★ अब्रज भांद्रकथ पञांचांग्रम कब्रिाड बलिइी गिग्रांছেন, টীকাকারকৃত শ্লোকটী এই,— “সারিকেলফলসন্মিতং বচে ভারষেঃ সপদি তম্ভিজ্যতে । স্বাদয়ৰু য়সগর্ভনিৰ্ভয়ং সারমস্ত রসিক যখেদিত।" কবিষয় তাল্পৰি সম্ভবতঃ খৃষ্টীয় ৪র্থ শতাৰো বিদ্যমান ছিলেন । র্তাহার কবিত্ত-সৌরভ তৎপরবর্তী কালে চাৰিनिरक शाोक्ष ह्हेब्राङ्णि । कोहे जोभब्र। ९०१ भएक प्ले९र्की4 ২য় পুলকেপীর শিলালিপিতে একযোগে প্রসিদ্ধ কৰি কালিদাসের যতি তাহার সমাবেশ দেখিতে পাই । ভারশিব, প্রাচীন জাতিবিশেষ । ऊांब्रगश् ( जि) नश्-भs. छांब्रज नहः । डांब्रनरमकान्नैौ। `ಸಿ কুঠিন ব্যাপারসাধনকারী । उॉब्रहद्र (५) श्ब्रडौङि रु-चछ, डाबउ श्ब्रः । डांब्रबारक । डांब्रशद्र (५९) डाबर रबडौछि रु-भ१. डांबदारुक (*चब•) छाब्रहॉब्रिक (जि) • डांबरबगकांग्रैौ । १ डांबदइनकांबैौ । डाब्रशब्रिन् ( जि) डांब्रः रबडैौखि रु गिनि । डाबरजनकात्रैौ, ভগবান ৰিষ্ণু। পৃথিবী যখন পাপে ভারাক্রাস্ত হন, বিষ্ণু उथमहे ॐiशंग्न छांब्रश्ब्रण क८ब्रम । ভারাক্রান্তু (ত্রি ) ভায়েণ আক্রান্ত ৩জং। তারপীড়িত, डाब्रचाब्रजांजलंड जिब्रां* छै” । डांब्रक्रिांड, इट्नां८कम । knरे इएकब्र अठि”ाएष ५१%ी कब्रिब्र जनग्न आग्रह । हेशद्र णक५SHBBDD DD DDDDD BBBBBBBB S DBBS धहे झरन्छ ४,२,७,8,००,०९,२e, ● ११ जनग्न छक्र, छड़िा शपू ! ভৰি (পুং ইতস্ত জঙ্কি, পৃষোদরাস্থিাৎ সাধু সিংহ (ষেধ) (cरभचा) १ जङ्गशिश्नशङ्गो, गांशाङ्गश्रूः शाराङ्गः चङ्गशस्त्र करब, ठाशक्त्रिtरू छांबि करह । छब्रिक (भू१) छोप्द्राक्षछि बोश्रूबाछ (अछ ऐमिेरमो । श्रा *२००८) हेडि #न्। छांब्रराइक, हनेिंड उचैौ । *शाहखांब्रबांह, डांब्रदांश्क, डांब्रहम्र, छांब्रहग्न । (अकब्रध्नां०) "डज छायानडाः ८कष्ठि९डमूहूः काण्डाद्रिकाः ।” ( কখtলয়িংe ৩৭le৬ ) ভারিট (পুং ) পঞ্জিৰিশেষ। পর্ব্যান্ধ-গুণমচটক, শৈশির, क*छक्रक । ( ब्राजन्नि० ) ஆ. ভারিন (পুং) তাদোংবস্থিলু ৰেতি, ভার-ইনি। ১ ভার बोइक । “5ङ्गिt* लवणैौक्ह्छ ¢ब्रांत्रिt*ः कांब्रिण: जिब्रा: । ब्रांज्रकाश छ ब्रांजक *इ! cनtग्रा बग्नश्छ छ ॥” ( घइ ३॥४७४) ( द्मि ) १ खांब्रिभ्रूर्ख । ভারুচি (পুং ) ধৰ্ম্মশাস্ত্র ও খেদাভশান্ত্র-প্রণেতা। বিজ্ঞালেশ্বর हे हैंॉब्र मारभारङ्ग५ कब्रिब्रांएकूम । ಳಿ ভারুঞ্জিক ( ত্রি ) ভক্ষজ বৃগালসম্বন্ধীয় । (পাe st৩১৯৮ ) छाङ्ग७ि (भू१) ७ख्ब्रकूक्बर्षश् श्रक्रिडन। “डाक्र७iन्नाम "कूनांखैौङ्गङ्ग७ छब्रांमकाः।” (डां* डी-१अ*) २ शांभटङन । ७ ७ङझांबङ्गडे! शबिद्दछन । uहे श्रृंहकग्र ו שידrש-א שזנtזי "আজাদোহানি গামানি গাণ্ডিকং কাকড়ামি চ । পশ্চিমে ভারপালোঁ তু পঠেতাং সামগেী তথা ।” ( विषामनाद्रिकाठ ) ভারূপ (ক্লী) জ্ঞা রূপমস্ত। চিদাম্বক, আত্মা । डांरब्रांदरू (५९) छाबदारौ, कणिरु इणि, भ्रूणैः । छाप्ञा•ार्खोतब (ी) डोब्रबश्न दाब्र औविकार्बमकाबै । ভায়োলী, উ• পৰা প্রদেশের স্নাবয়েলী জেলায় ভর জাতিৰ ७छिट्टैङ dीकछेौ rीोषैौम मश्नम्र । बर्डधाम नांभ वtब्रग्रैौ । 繁 [ রায় বয়েলী দেখ। ] २ कriनि cछणाद्र श्रढपिठ cqकणै। ७थाईौम अ७alाध । তাঙের হইতে ১॥• ক্রোশ দক্ষিণপূর্কে অৰস্থিত । এখানে চন্দেল। রাজগণের প্রতিষ্ঠিত একটা স্বপ্রাচীন শিবমন্দির बिछमांन पञftछ् । ० coffब्रथभूत्र ८षणांध्र प्रच्छुद्ध ५ख'ौ अt6ौश्च यीम् । ७षाएम कर्नु अणक्षाग्राग्न मिकछे ७की योझैोम भकिरङ्गम्न क्षःमा बट्णय झुट्टे श् । - তারে লীগঙ্গাতীর, উত্তর পশ্চিম প্রদেশের গাজীপুর জেলার अड#ड ५क*ी याईौब मनङ्ग । ५१ारम “कtौ cदोकबिशप्द्रब्र ধ্বংসাবশেষ ও একটি স্বপ্রাচীন ৰট বৃক্ষ দেখিতে পাওয়া যায়। 6ौमश्रब्रिडाखक की-हिब्राम ७ शिषॆन्रनिब्रां९ ५हे शांtन भक्रानििद्रहिष्णम ।
