পাতা:মনুসংহিতা - প্রথম খণ্ড (রামধন হালদার).djvu/১৪৭

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

>N3うや) মনুসংহিতা । o २ ऊर६ কদাচিৎ রেতঃপাত করিবেকন, যেহেতু ইচ্ছাতে রেতঃক্ষেপণ করিলে আপন ব্রত নষ্টহয় ॥ ১৮s ॥ I 80 Les, constantly sleep alone : let him never waste his own manhood; for he, who voluntarily wastes his manhood, violates the lule of his order, and becomes an avacirní : স্বপ্নে সিত্ত্ব ব্রহ্মচারী দ্বিজঃ শুক্রমকামতঃ স্বাত্বাহৰ্কমর্চয়িত্ব ত্রিঃ পুনৰ্ম্মামিতৃ্যচং জপেৎ । ১৮১ ॥ স্বপ্নইতি। ব্রহ্মচারী স্বপ্নাদবিনিচ্ছয়া রেতঃ সিক্ত কৃতজ্ঞানশ্চন্দনাদ্যহলেপনপুষ্পধূপাদিভিঃ স্থৰ্যমভ্যর্চ পুনৰ্ম্মামেত্ত্বিন্দ্ৰিয়ং ইতোতাং ঋচং বীরত্ৰয়ং পঠেৎ । ইদমত্র প্রায়শ্চিত্তং । ১৮১ ৷৷ e ব্রহ্মচারী দ্বিজ স্বপ্ন প্রভৃতিতে রেতঃক্ষেপণ করিলে স্বানান্তে পুষ্প ও ধূপ দ্বারা স্থৰ্যদেবের পূজা করিয়া যে মন্ত্রের আদিতে পুনৰ্ম্মাং তাহ তিনবার জপরূপ প্রায়শ্চিত্ত করিবেক ॥ ১৮১ ॥ 181 A twice born youth, who has involuntarily wasted his manly strength during sleep, must repeat with revereuge, having bathed and paid humage to the sun, this text of scripture : “Again let my strength return to me.” উদকুম্ভং স্থমনসোগোশকৃন্মত্তিকাকুশান । আহরেদু্যবিদৰ্থানি ভৈক্ষঞ্চাহরহশ্চরেৎ ॥ ১৮২ ॥ উদকুম্ভমিতি । জলকলশপুষ্পগোময়মৃত্তিকাকুশান যাবদৰ্থানি যাবন্তি প্রয়োজননি আচাৰ্য্যস্ত তীবন্ত্যাচাৰ্য্যার্থমাহরেৎ । অতএব উদকুম্ভমিতাত্র একত্বমপ্যবিবক্ষিতং প্রদর্শনঞ্চৈতৎ অস্তদপ্যাচার্যোপযুক্তমুপহরেৎ ভৈক্ষ্যঞ্চ প্রত্যহমৰ্জয়েৎ ॥ ১৮২ ৷৷ আচার্যের যত প্রয়োজনহয় তত কলশ পরিমিত জল,ও পুষ্প, গোময়, প্রশস্ত মৃত্তিকা, কুশ, প্রতিদিন ভিক্ষ এই সমস্ত আহরণ করিবেক। ১৮২ ॥ g 182 Let him carry water-pots, flowers, cowdung, fresh earth, and cusha-grass, as much as may be useful to his preceptor; and let him perform every day the duty of a religious mendicant. বেদযজ্ঞৈরহীনানাং প্রশস্তানাং স্বকৰ্ম্মস্থ । ব্রহ্মচাৰ্য্যাহরেম্ভৈক্ষ্যং গৃহেভ্যঃ প্রয়তোহনৃহং । ১৮৩ ৷