झङ्कर्षजक । స్త్రీ* ' द्वेिअग्नयभूfी दलिंcछ नॉशिंद्रजम, भशांब्रांछ ! श्वद* कग्निटड अख्त इग्न ; भश्tङ्ग दिछन्न श्रांद्वमभ्थं लिईष्ट्राँशार्वr कब्लिग्न जांमज्ञां ब्लॉअथर्नौ श्हेप्ड नििर्मुख श्हे । श्रछाप्प्लाशै, अश्iद्रज्ञाशै, श्रमालि अिधकृछि श्रमिदङ्ग भशंदण ८ननां★जः नभछिदriशंद्रद्र कहद्रक निददनङ्ग श्रृंदद्र বিপক্ষের রণভূমিত্তে থিয় উপস্থিত হইলাম। কিন্তু তখয় পৌঁছছিৰা-মাত্ৰ শুনা গেল, কোশলপষ্টি অতি সন্তৰ্ভ সহকারে বিন্ধ্য श्र# अवहिडि कब्रिrड:इम ! भनडन, झमधून नtनप्ना cनहे दिक्का इर्भछिपूथं यां ब्रां कब्लिट्जन 4द९ उर्षांध्र ॐांनौउ इझेशां छूर्शघाँदङ्ग यदर्थांकिंठ अदकेसुन श्रृंदर्वक ८रूोश्वज कद्विग्न, cनबी नभবেশন করিক্তে লাগিলেন । রাজা নিতান্ত কৌতুহলীক্ষান্ত হইয়। জিজ্ঞালিলেন, ভার পর ?--ভার পর ঃ । বিজয়বৰ্ম্ম পুনরায় বলিঙে লাগিলেন, তাহার পর, কোশলেশ্বর রুমানের ঐ পরিভৰ ५कांख मश कäिtछ न °tiद्भिन्न, अद८अंदब, अर्थजा अछिमदर्भ इखिक &ान्न चौञ्च श्रदर्भश tनना नकौडूङ कब्रिट्जन । এই সময়ে, বসন্তক বিস্ময় প্রদর্শন পুৰ্ব্বক বলিতে লাগিলেন, महॉब्राँझ ! ७, कि श्रृंकई ! শুনিক্লে যে ভয় হয় । আহে বিজয়दर्श्वबु ! मग्नं ज** कब्लिग्नां बज, दफ़ दांफ़iषांक्लि कांज नांझे ! अकनि जांनांङ्ग दण*श्न ९द्र सब्र कद्विग्न कश्रृिंग्रां ऊँकिंtख्दछ । * द्रांब शून#ीद्र दिबग्नदमfीटक गटशांथम कङ्गिन्नां छिछांनिश्लन, दिअग्नदगfन् ! उांज्ञ *द्र !-डांद्र श्रृंद्र ? ! • दिअग्नदमf गूंनद्राग्न রলিঞ্চে লাগিলেন, মহারাজ ! তাছার পর, কৌশলেশ্বর স্বীয় দুর্গ रहेण्ड निर्मड रहेछ, पूबाrर्ष गयूौन श्रेगन । उपन, दड़ ध्मवरूद्र শোভা ও জভি স্বপূর্ণ সমারোহ হইল। বলিঙে কি ? তাছার রাজহস্তী সকলের পৃষ্ঠস্থিত এক একটা বরগুক দেখিলেই বুদ্ধি ক্ষোপ হয় । ৰোধ হয়, হৰিৰূখ, ৰেন প্রভোকে এক একটা বিষ্ক দুৰ্গই পৃষ্ঠে করিয়া অবলীলাক্রমে, দণ্ডায়মান রছিয়াছে। কেশৰপতি,
- *
警
