गंब्रखप्रह SSX विश्वा ।. ऐः*हांग कब्रिtब्रा मा । चांबि कब्रिब, cष्ठांबांग्न कां८छ् ठिक क्रांश्छि আসিয়াছি । cबांश्म । कौ ह्हेब्रां८छ् । বিধবা জান্তোপাত্ত সমস্ত বৃত্তান্ত কহিলেন । মোহন জিজ্ঞাসা করিলেন, “তা, আমাকে কী করিতে হইবে।” বিধবা । কমলের প্রাণরক্ষা করিতে হইবে। মোহন। কেন, অমরসিংহ এখানে নাই ? বিধবা উপহাস বুঝিতে পারিলেন। কহিলেন, “মোহন, যদি বাসস্থান অভাবে यांबांटक वहन वहन अश्न कब्रिाउ एहेड, चमांश८ब्र कूथांब्र बांलांब्र शक् िनांत्रज श्हेब्रा মরিতাম, তথাপি তোমার কাছে একটি তৃণও প্রার্থনা করিতাম না। কিন্তু আজ যদি বিধবার একমাত্র ভিক্ষা পূর্ণ না করে, তবে তোমার নিষ্ঠুরতা চিরকাল মনে থাকিবে।” মোহন। জাইস, তবে তোমাকে একটি কথা বলি। কমল দেখিতে কিছু মঙ্গ নহে, আর তাহাকে ষে আমার পছন্দ হয় নাই এমনও নহে, তৰে তাহার সহিত আমার বিবাহের আর তো কোনো আপত্তি দেখিতেছি না । তোমার কাছে ঢাকিয়া কী করিব, বিনা কারণে ভিক্ষা দিবার মতো আমার অবস্থা নহে। বিধবা। অগ্ৰেই ষে অমরের সহিত তাহার বিবাহের সম্বন্ধ হইয়া গিয়াছে। cशांश्न किहू छेखद्र मां शिग्रा श्जिांtवग्न थांउ धूजिब्राजिथिtठ वनिप्जन । एषन ८कझ्हे घट्द्र ब्राहे, एषम कांहांरब्रां गश्डि किडू कथा श्द्र माझे । ७ लिएक नयन्त्र बश्ब्रिां बांग्न, मश जारह कि जिब्रांzह उांझांद्र टैिक नाहे । विषषा कॅश्ब्रिां कश्लिन, "cबांश्म, चांब्र জামাকে বস্ত্ৰণ দিয়ে না, সময় অতীত হইতেছে।” মোহন। রোসো, কাজ সারিয়া ফেলি। अदएवंtश दक् िविश्व दियांtश्द्र थरडॉटब नयउ बl झहे८डम, उांश श्हेरल नवख् किtन कांख जाब्रा एहेड कि मां नान्यश्हण । बिशबl cबांझ्नजांटलब्र बिक चर्ष जहेब्बा দস্থ্যকে দিলেন, সে চলিয়া গেল। সেই দিনই ভয়ে আশঙ্কায় হ্রস্ত হরিণীটির স্থায় विश्लजा बाजिक बांउॉब्र ८ङ्गांप्फ फिब्रिड्रा भांनिन ७द९ ॐांशद्र बाइनॉरल भूषवानि <थष्कृब्र कब्रिड्रा चटनककल कैंॉश्ब्रिां कैंॉश्ब्रिां बtनब्र ८षत्र लांछ कब्रिज । किरू चबांषिनौ बांजिक ७क बशम्न श्रद्ध हहेष्ठ चांब्र-७क कशब्र श्रख श्रृंग्निज । कठ द९नङ्ग नऊ श्रेष्ठा भज। बूरुइ चधि बिर्दीनिऊ श्हेहांtरु । ननिरकब्र cश्रन ििनिश चाग्घ्विींष् ७ चश ख्रिस्यांश ख्रिह्म। झचरं वि १ि क्रिस्टा । विषबा।
