২০নে । चिताप्रदेशः ॥ चन्यच ॥ दारिद्रयाद्दृिद्यमेति ह्रीपरिगतः स्त्वात् परिभश्यतेनिसलःपरिभूयते परिभवाग्निर्वेदमापद्यते। निर्विद्भः शुचमेति शेाकनिहतेावुब्बा परित्यज्यते निवुद्विश्चयमेत्यहेोनिधनता सर्वापदामाखदं॥किच। वरं मैौनं काष्घे' न च व वनमुक्तं यदनृतं वरं झैँचं पुसंा न च परकलचाभिगमनं । वरं प्राणत्यागेान च पिशुन वाक्येष्वभिरुचिः वरं भिचाशित्वं न च परधनाखाद्न मुखं ॥ बरं श्वन्या शाला नच खलु वरादुष्टदृषभः वरं वेश्यापत्नी न पुनरविनीता कुलवधूः। वरं वामेोरखे न पुनरविवेकाधिप पुरै वरंप्राणह्यागेान पुनरधमानानुप गमः ॥ञ्चपि च ॥ सेवेव मानमखिखं ज्धात्सुं व तमेजिरेव खाबन्यं।इरिइरकथॆवदुरितं गुणैःश्तमप्यर्थिता ह्रति॥ এবং দরিদ্রতহেতুক লজ্ঞা পায় প্রাপ্তলম্ভ লোক বলহইতে ভ্ৰষ্ট হয় বলৱহিত লোক পরাভূত হয় পরাভবহইতে অজ্ঞান হয় অজ্ঞানি জন শোক পায় প্রাপ্তশোক লোক বুদ্ধিছইন্তে ভ্ৰষ্ট হয় বুদ্ধিভ্রষ্ট লোক নষ্ট হয় অতএব দেখ কি আশ্চর্ষ দারিদ্র সকল বিপত্তির আশ্রয় । অপর বরং মেীনব্রত করিবেক মিথ্যা বাক্য কহিবে না পুরুষের নপুংসকতা ও ভাল পরস্ত্রী গমন ভাল নহে প্রাণ ত্যাগ ও ভাল থলবাক্যেতে আসক্তি ভাল নহে ভিক্ষা করিয়া ভোজন ও ভাল পরধনের জাম্বা
