॥ चिंतिषरँशः ॥ नङ्गदानुजानीहि भाणचकानि । करटकैोन्नै भुममखु ऐश्वक्च श्रीमद्देवपद्ािध्ना ‘ न किञ्चित् पथॆाञ्जनमस्ति तथापि प्राप्तकालमनुजीविना साब्रिध्यमवर्थ्य कर्षथ मित्यागतेोसिा ॥किच ॥ दन्तख निघर्षणर्कन राजन् क्षणैखकष्टूयनकेनषषि । तृषॆन काष्पॆ। भवतीथरालं किमङ्गवाक्पाणिसता नरेण ॥ यद्यपि चिरणावधीरि तखदेवपादैर्मे बुद्विनाशः शङ्खयते तषि न शङ्कनीयं ॥ এই নিমিত্তে ছে জ্ঞজ আমাকে অনুভি কৱ যাত্রা করি । कद्रछेक बनिरङcश् बश्न इजक *cथ cडांयाब यत्रन হউক যাহা ৰাঞ্ছিত ভাষা कब ॥ उरनखब cनः दियग्न পয়ের ন্যায় পিঙ্গলকের সম্বীপে গেল পরে যুৱহইতেই মাজরেতে রাজাকস্তৃক প্রবেশিত হইয় অষ্টাক্ত প্ৰণাম করিয়া ৰসিঙ্গ । রাজা কছিলেন অনেক কালের পর দেখা হইল দমনক লিখেছে যদ্যপি মাৰাছেনতৃত্যেঙে এযুক্ত মছরিাজের পাম্বের কিছুপ্ৰৱোজৰ নাৰী তথাপি সেৰকের গমাৰিশেৰে অৱশ্য সাক্ষাৎ কৰিবেক এজন্যে জাৰি *३णांथ । धनब c५ भशबॉब ए८डब्र धव4कांबक चांब
