२७६ ॥ हितेोपदेछः ॥ ततटिट्टिभी शेाकार्धा भर्तारमाइ ब्राथ कप्टमापतितं तान्यखाचिमे गच्ठानि । टिट्टिभेोऽबत् िशिवे मा भैषीः इत्युक्ला पबिया मेखक कृत्वा पचिखाभिनागरुडस्य खमीपं गतः ॥ तच ग्रबा स्क्लष्टतान्तं डिदृिशेन भगव। तेामरुडस्प्ल पुरतानिवेदितं देव समुद्र नाहं खच्हाव खितेा विनापराधेनैव निगृहीतः ततखइचनमाकर्ण गरुत्मता प्रभुर्भगवान् नारायणः झटिखितिप्रखयचेतु र्विज्ञप्तः समुद्र चण्डदानायादिदेश ततो भगवदाज्ञा मैालै निधाय समुद्रेण तान्थण्डानि टिटुिभाय समर्थि तानि चतष्ऽइं ब्रवीमि चङ्गाङ्गिभावमज्ञात्वा ब्रूत्धादि । তাছার পর টি উষ্ঠী শোকাতুৱা হইয়া ভৰ্ত্তাকে বলিল ৰে થાનત્તર દૂર উপস্থিত হইল মামার সেই আগু নষ্ট হইল fটা উন্ড বলিল হে প্রিয়ে ভয় করিও না ইহু! বলিয়া পক্ষির দিগের মিলন করিয়া পক্ষিরজিষ্মের প্রধান গরুড়ের নিকট গেল সে খানে যাইয়া টিউিন্ড অকল বৃত্তান্তু ভূগৰাঞ্জ গরুড়ের অগ্ৰেতে নিবেদন করিল হে প্রতে আপন গৃহেতে অবস্থিত আষি অপরাধ ব্যত্তিরেকে সমুদ্রকন্তুক নিগৃহীত হইয়াছি । মনম্ভৱ তাহার বচন শুনিয়া সৃষ্টি স্থিতি প্রলয়ের কারণ ভগ বাৰু নারায়ণপ্রভূ বিজ্ঞাপিত হইয়া সমুদ্রকে অগুদানের ৰি
