পাতা:দুর্লভসার গ্রন্থ.pdf/২৭

উইকিসংকলন থেকে
এই পাতাটির মুদ্রণ সংশোধন করা প্রয়োজন।

५९ দুর্লভ সার । স্নহস্ত প্রসিদ্ধ জবি গোপীগ। লৈষ। কেহো সখী কেহো সখি ভাবে লিখি এক। ভাবেৰ স্বভাব ছুই দেখ পবতেক । কাম সম্বন্ধে ভঙ্গে স্বত গোপীগণ । দেশে ৰয়েসেতে হয় ভােব উদীপম ! সখীগণ ভঙ্গে কিৰ কুবেশ বযেসে। কামতত্ত্বে ভঙ্গে গোপী হাসপরি হালে । লীলীলাবণ্য কুপ বিনোদ বিলাস হৃদয় নিৰ্ব্বন্ধ তাৰ বন্ধু ভাব রস । এই কাম তত্ত্ব সখ্য স্থিবিধ পালন । স্বকীয়া বলিয; এক পৰঞ্চীয় জন । স্বকীয়া ভঞ্জনে সেই রুক্মিণী আদি ৷ সৰ্ব্ব ভৰে ভক্সে তবে ঞ্জেম নিৰুপাfধ ; নিজ বলি মিজু &দকে না হয স্বতন্ত্র । কৃষ্ণ আজ্ঞাপালি নিবন্তব পৰস্তন্ত্র নিজ অঙ্গে রূপে গুণে বৈদগ্ধীব সীমা । অনন্য সমস্ত কৰে নিরুপ fধ প্রেম। তব নাহি কৰে ইহ লোক পরমার্থে। কৃষ্ণ স্বামী করি সেৰ কৰযে কত:ৰ্থে । স্বৰ্ষীয কহিল সংখ্যা শুন সৰ্ব্বজন । পরকীব ভাবে বাধা আদি গোপী গণ। সেই ৰূপে গুণে ভজে কুক্মিণী সতি। সেই ৰূপে গুণে ভজে রাধ গুণবন্তি ! হই লোক গবলোক খায় সৰ্ব্ব আগে । নিষিদ্ধ কৰিঘ লোকে বেদে বলে যাকে । সেই ভজনতে কৃষ্ণে ভুঞ্জে রুক্মিণী । সেই ভঞ্জনাস্তে ভল্পে বধি গুণমণি এক ভাৰে এক কৃষ্ণ ভজে সেই দেহে Lৰেদে সভী ফক্সিনী ৰাধিকাৰ মো'হেতে। এতেকে বলিযে সেই দ্বিবিধ কামতত্ব। সভ্য