।a fश्नॊपदॆशः ॥ ترتی۹ श्वरचितं तिष्ठति दैश्तिं खुरविहं दैबलिं क्षिमं श्वfत' ष्रीबश्चकांक्षादि धनॆ बिस्'ब्ञैितिः हृलचयक्षोपि श्टं न ख्रीषति ॥ हतदिनॆषु चचत्छ्चञ्जीवकः उच्छ्ा। इार विहारं कृत्वा चरख भ्राम्यम् इच्पुटाङ्गेगवखवा अनादतक्षिन्दने पिङ्गखनामा सिंइ खभुजेापार्जित राज्ध सुखमनुभवन्निनुसूति तथा चेाझं ॥ जाभिषेकान संस्कारः सिंहख क्रियते ऋगैः । विक्रमार्जितराज्यख खयमेव छबैन्द्रता ॥ खचैकदा पिपासाकुलितः पानीयं पातु यमुनाकचमगच्छम् तेन च तच सिंधॆनानुभूत मकालधनगर्जितभिवसन्त्रीवकनईिंतमश्रावितचकुला प्रार्नीय मर्पीलवा खचकितः प्रदिष्टप्तध खरुझानलागस्य किमिदमित्याखेचयंखुष्णीं खितः ॥ * * * * অন্তরঙ্গ কতৃক মরক্ষিত ব্যক্তি ও দৈবরক্ষিত হইলে থাকে অন্তরঙ্গ ভূর্ক সুদরপে রক্ষিত্তব্যক্তি ও দ্বৈৰহত হইসে নষ্ট হয় কারনেভে ভ্যক্ত অনৰ্থব্যক্তি ও বাঁচে গৃছেপ্তে যত্ন করিলে ও ধাঁচে না । আৰম্ভর কএক দিন গেলে পরে সঞ্জীবক মাপন ইচ্ছাত্তে জাছার ৰিছাঁর করিয়া অরণ্যে ভ্রমণ করত হৃষ্টপুষ্টাঙ্গ হইয়া শব্দ করিল । সেই বনেত্বে পিঙ্কল নামে এক পি২ছ জ্ঞাপৰ বাহুবলোপাজ্জির্ত রাজ্য সুখানুভব করত বাস করে । সে মথ শণ্ডিতেরা কহিয়াছেন যে মৃগের সি১হের অভি.ধক করে না সদস্কার
