३६६ ॥ झिंतापदॆशः ॥ बखमश्वश्व सैन्यानी प्राकारेाजङ्गमैायतः । तसादश्वाधि काराजा विजयी खलविग्रहे ॥ तथा चाङ्गां ॥ युधमानाहयारूढादेवानामपि दुर्जयाः । चपिटूर श्चितास्तषं वैरिष्ा इरुतवर्त्तिनः ॥ प्रथमं युद्वकारित्वं समस्तवलपालनं । दिङ्कागैयेोधशेोधित्वं पतिकर्म प्रचच्यते ॥ खभावशूरमखज्ञमविरतं जितश्रमं । प्रसिद्वचचियप्रायं बखें श्रेष्टतमं विदुः ॥ यथा प्रभुकृना न्झानाथुध्यन्ते भुवि मानवाः । न तथा वङ्गभिईसैद्वेविलै रपि भूपतेः ॥ तथाप्यस्ारस्ारः क्रियतंी ॥ यतः ॥ वरम ख्यवखंसारं न कुर्य्याग्मुण्डमण्डलीं। कुर्य्यादसारभङ्गाहि स्ारभङ्कमपि स्फुटं \ चषस्ादोऽनधिष्ठानं द् यंtश्च्ह्रणं चयत् । कालयापेोऽप्रतीकारस्तद्वैराग्यस्य कारणं । যেহেতুক সেনার মধ্যে অশ্ব সেনা সঙ্গীব প্রকার হয় সেই হেতুক ঘোটকাধিক যাহার সে রক্ত স্থলযুদ্ধেতে জয়ী হয় । তাহা কথিত আছে অশ্ব রূঢ় যোদ্ধার দেবতারদিগের ও অ জেয় কেননা দূরস্থ ৰিপক্ষেরাও তাঁহার হস্তগত হয়। সকল সৈন্যের রক্ষা করা প্রথম যুদ্ধকর দিগনির্ণয় করা পথশোধ ন করা ষোধারদিগের রক্ষণ করা পদাতিকের কার্য্য কছেন স্বভাবত শূর মন্ত্ৰবিং অবিরক্ত মশাস্ত প্ৰসিদ্ধ ক্ষত্রিয় ভূল্য এই সকল সৈন্যকে বিজ্ঞরা উত্তম করিয়া জানেন । পৃথিবীতে স্বামীক সন্মানেতে অনুধ্যেরা যাদৃশ যুদ্ধ করে রাজা মনেক
